قلعه کنگلو

قلعه کنگلو یکی از دور افتاده‌ترین و آبادترین قلعه‌های سواد کوه بوده و در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی دوآب، شرق شهر پل سفید و در اراضی دهستان راستوپی و خطیرکوه، در مجاورت روستای کنگلو قرار دارد.
نمای خارجی قلعه را یک باروی عظیم سنگی تشکیل می‌دهد که در قسمت میانی و طرفین آن، برج‌های دیده‌بانی تعبیه شده‌است. فضای داخلی این قلعه با توجه به بقایای آن، مدور و در دو طبقه ساخته شده‌بود که قسمت عمده آن از بین رفته و در حال ویرانی است. عمده مصالحی که در ساختمان قلعه به کار رفته عبارتند از؛ سنگ لاشه با ملات آهک و سنگ ریزه.

قلعه‌ای زیبا که بازوانش باز است

مسیر دسترسی به آن بعد از عبور از رودخانه آریم و دوراهی چاشم، ۱۶ کیلومتر طول دارد. محل احداث آن نیز بر سر کوهی منفرد و سنگی بر لب آب آریم تنگه می‌باشد و اختلاف ارتفاع آن با راه آهن دوآب ۱۱۸۴ متر است.
قلعه کنگلو زمانی در سه طبقه احداث شده‌بود. اما با توجه به از بین رفتن بخش اعظمی از معماری طبقه سوم، کار کاوش در فضاهای طبقه دوم به روش ارگانیک آغاز شد. در این طبقه سه فضا، یکی در وسط به شکل مستطیل و دو دیگر به شکل نیم دایره در دو طرف آن کشف شد و حفاری آن‌ها تا روی کفی از جنس ملات گچ که در نتیجه پر نمودن طبقه اول احداث شده‌است، ادامه یافت.

عناصر معماری مکشوف شامل دیوارهای جدا کننده، طاق و قوس پنجره، طاقچه و ورودی‌ها، با چسباندن شماره‌های لوکس و شناسه‌های عمق و لایه مستند‌سازی و سپس اطلاعات و شناسنامه هر یک از عناصر پس از برداشت‌های فنی، مرقوم شده.

در قسمت میانی و طرفین بارو، برجهای دیده‌بانی را تعبیه کرده بودند. فضای داخلی قلعه با توجه به آثار باقیمانده دایره شکل و در دو طبقه ساخته شده بود. پلان و شکل این بنا د رمیان قلعه‌های ایران منحصر بفرد می‌باشد. برج‌های کناری برای استحکام بیشتر توپر ساخته شده اند تا بر استواری و استحکام باروها بیافزایند این دو برج به یک برج مدور بزرگ منتهی می‌شدند که ارگ اصلی قلعه بوده و ورودی کوچکی در پائین قرار داشت.
بیشتر قسمت‌های آن در طی زمان از بین رفته و در حال حاضر نمای بیرونی آن شامل دو باروی عظیم به شکل دو بازوی گشاده می‌باشد. نوع معماری آن طوری است که مانع ورود غریبه‌ها و مهاجمین به داخل می‌شد و تنها مسیر ورودی به این کوه کله قندی پر شیب را مسدود می‌کرد.
در کنگلو نشانه‌هایی مانند اشیایی با علائم میتراییسمسی یافته‌شده که نشان می‌دهد این مکان نیایشگاه مهر (میترا) بوده‌است.بعضی نیز به علت یافته‌شدن چربی در این مکان؛ عقیده دارند این قلعه نیایشگاه آناهیتا (الهه‌ی آب) بوده‌است.
قلعه کنگلو به هنگام حملات و یورش ناگهانی دشمنان دارای کاربردی سپر مانند بود و در طراحی آن، جنبه تدافعی را در اولویت قرار داده‌اند. این بنا احتمالاً مربوط به قرون اولیه اسلامی می‌باشد و بدلیل نبود شواهد و مکتوبات تاریخی تاریخ دقیق آن تاکنون مشخص نشده است.