جنگل ابر شاهرود
جنگل ابر زیباترین و قدیمی ترین جنگل ایران بر دامنه رشته کوه های البرز واقع است و مرز بین منطقه جنگلی و نیمه بیابانی در استان سمنان و گلستان را تشکیل می‌دهد.
جنگل ابر شاهرود یکی از زیباترین ، بکرترین و خوش آب و هواترین جنگل های دنیاست که در ۴۵ کیلومتری شمال شرقی شاهرود در مسیر جاده آزادشهر می باشد و پس از عبور از میان باغات بسطام بر ورای رشته کوههای دوردست و در امتداد قله چهار هزار متری “شاهوار” قرار دارد.
این جنگل از قدیمی ترین و زیباترین جنگل های ایران است که با گونه‌های گیاهی و جانوری بسیار نادر، یکی از منحصر به فردترین زیست بوم های ایران محسوب می‌شود.
به دلیل این که در بیشتر مواقع فضای این جنگل را اقیانوسی از ابر فراگرفته به این نام مشهور است و به باور بسیاری از گردشگران و طبیعت گردان یکی از زیباترین چشم اندازهای طبیعت ایران محسوب می‌شود.
جنگل خوش آب و هوا و زیبای ابر با ۳۵ هزار هکتار وسعت در ادامه جنگل های سرسبز و زیبای شمال کشور است. این جنگل در نزدیکی روستاهای “شیرین‌آباد” , “ابر” و “خاک پیرزن” واقع شده و تقریباً مرز استان گلستان و سمنان است.
ارتفاع زیاد جنگل از سطح دریا و همچنین پایین بودن دما در فصول گرما و وجود چشمه سارهای زیبا و فراوان و پوشش جنگلی متنوع از شاخصه های این جنگل است. متوسط حداقل دما ۶ و حداکثر دما ۲۰درجه سانتی گراد است.از چشمه های دایمی و زیبای این منطقه می توان به چشمه آب شرش، چشمه آلوچال و آبشار اشاره کرد.
جنگل ابرشاهرود با مساحتی بالغ بر ۳۵ هزار هکتار وسعت به سه دلیل برای دنیا اهمیت دارد:
اول این که جنگل زیبای ابر قسمتی از جنگل های باستانی هیرکانی می باشد و گیاهان دارویی فراوان و کم نظیری در این جنگل رشد می کند.
دلیل دوم مربوط به اکوتن (اقلیم آب و هوایی مربوط به خصوصیات خاکی، آبی و هوایی یک منطقه می باشد.) این ناحیه می شود؛ یعنی مرز میان بند بین دو اکوسیستم منطقه جنگلی و نیمه بیابانی . به طوری که می توان در جنگل های این ناحیه درختان پهن برگ را در کنار درختان سوزنی برگ مشاهده کرد که این امر در انواع گونه های جانوری هم تاثیرگذار بوده است.
دلیل سوم آنکه به خاطر جغرافیای خاص منطقه جنگل ابرشاهرود که دو منطقه کم ارتفاع و بلند را در کنار هم قرار داده است، شاهد تشکیل اقیانوس زیبای ابر در این منطقه هستیم که پدیده کم نظیری در دنیا محسوب می شود.
قدمت جنگل های هیرکانی که جنگل ابر نیز بخشی از آن است بقایای دوران سوم زمین شناسی هستند از یک طرف وجود ۸۵ گونه گیاهان چوبی به همراه گونه های گیاهی بسیار نادر و کم یاب مانند بلوط، راش ، نارون، بارانک،نمدار ، توسکا، سرخدار،گیلاس وحشی و … از سوی دیگر، نشان می دهد که این جنگل می تواند همچون موزه زنده ای برای جذب گردشگران و طبیعت گردان داخلی و خارجی مورد استفاده قرار بگیرند.
بخشی از گردشگران این منطقه، گیاه شناسانی هستند که برای دیدن گونه های نادر گیاهی موجود در جنگل های هیرکانی به ایران می آیند.
دسته دوم، توریست ها و طبیعت گرد های عمومی هستند که بیشتر از کشورهای آسیای میانه و خاورمیانه به ایران می آیند.
کوه های مریخی حدود ۴۰ تا ۵۰ کیلومتر پس از چابهار به سمت بندرگواتر، کوههایی در سمت چپ جاده نمایان می‌شود که به کوههای مینیاتوری یا کوه های مریخی معروفند. وجود این کوهها با توجه به منظره کاملا متفاوتی که در سمت راست جاده و رو به‌سوی دریا وجود دارد، باعث می‌شود تا یکی از زیباترین جاده‌ها و مناظر طبیعی استان سیستان و بلوچستان به‌وجود آید که به دلیل عدم معرفی، کمتر مورد بازدید قرار گرفته‌اند. این کوهها که از منحصربه‌فردترین کوههای ایران است، به ثبت و حفاظت محیط زیست نیز در نیامده‌اند تا لااقل از این طریق نامش در فهرست مناظر زیبا و بی‌نظیر ایران به‌جا گذاشته شود.
کوه های مریخی مناظری از کوههای کره ماه را برای انسان تداعی می‌کنند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش خاص کوهها موجب ایجاد شیارها و تراش‌های زیبایی شده است که گویی نقاشی ماهر آنها را به تصویر کشیده است. این کوهها که چاک چاک هستند و شکل‌های نامانوس دارند و فاقد پوشش گیاهی هستند و به خاطر غیرعادی بودن‌شان، در سال‌های اخیر و در میان گردشگران، به کوه های مریخی شهرت یافته‌اند، نمونه‌های بدبوم (بدلند)هستند که پدیده بوم‌شناختی ویژه‌ای است.
رنگ تقریبا سفیدرنگ کوه (چیزی میان طوسی و سفید) با واریزه‌های بسیار در پای آن، وجود گرما و حرارت و شرجی هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوی دیگر آن دریا که به‌این منظره آغوش گشوده است، مناظری رویایی و تخیلی را در ذهن بیننده پدید می‌آورد. همین منظره منحصربه‌فرد که جاده چابهار – گواتر آن را به دو نیم تقسیم کرده، باعث شده تا این جاده به یکی از زیباترین جاده‌های ایران تبدیل شود. یک‌سو کوههای مخروطی مریخی با آن رنگ خاکستری خیال‌انگیز و سوی دیگر دریای سبز و ماسه‌های اندکی سرخ با درختچه‌های بیابانی در کرانه آن.
شهمیرزاد در منطقه ای کوهستانی، در ۲۵ کیلومتری شمال سمنان و در دامنه کوه های البرز شمالی واقع شده و دارای طول و عرض جغرافیایی ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه شرقی و ۳۵ درجه و ۴۶ دقیقه شمالی است و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۰۵۰ متر می باشد. بلندترین قله شهمیرزاد با ارتفاع ۳۹۶۵ متر نیزوا نام دارد که در منطقه دهستان چاشم قرار گرفته است. میانگین دما سالیانه ۸/۳ درجه سانتیگراد می باشد که بین ۱۶ درجه زیر صفر سردترین و ۳۴ درجه بالای صفر گرمترین ماه سال متغیر است. شهمیرزاد در مجموع بهار و تابستانی معتدل دارد و سرمای آن از اواخر آبان آغاز و تا پایان فروردین ادامه می یابد.
در توصیف ویژگی های آب و هوایی شهمیرزاد باید گفت اختلاف ارتفاع سمنان و شهمیرزاد از سطح دریا حدود هزار متر است که این امر از عجایب طبیعت استان سمنان است که در فاصله ۲۵ کیلومتری تا این اندازه اختلاف دما وجود دارد لذا بی جهت نیست که شهمیرزاد را “بهشت کویر” نامیده اند.
شهمیرزاد از مناطق مختلفی تشکیل شده است از جمله مناطق شیخ چشمه سر، چاربیدان، اسیوسر، پل تک، شیخی، مازرون کوچه، کاهش، ارشک، بیدان، مرغک، مصلا، مرو، گنون لاودار، پل پی، محرم دشت، چهارکوچه، دروازه، حمام دشت، چشمه سر، اسال سر یا استخر چمن، بن بون یا چاشمیج محله، اسالی، کلا ته و ملک طیبی، پشته، ویون در، وره دار، لهر، لزر، بلبل دره، لوچال، گل باغ، کشت و صنعت، همچنین ده صوفیان، پرور، کلیم، کاورد، فینسک، تلاجیم، ملاده، شلی، هیکو، رودبارک، فولا دمحله، چاشم و خطیرکوه از روستاهای اطراف آن است .
محصولا ت زراعی آن شامل گندم، جو، یونجه، شبدر، سیب زمینی، چغندر، حبوبات، سبزیجات و صیفی است اما محصولات باغی و سردرختی آن از اهمیت و اعتبار بیشتری برخوردار است. مهمترین محصولات باغی و سردرختی شهمیرزاد گردو و آلوست ضمن این که سیب، گلابی، آلبالو، به، بادام، آلوچه، گوجه سبز، قطره طلا و برغانی، غوره انگور، سنجد، زردآلو، بیدمشک نیز از محصولات دیگر این سرزمین است.
گردو مهمترین محصول منحصر به فردی است که جنبه صادراتی دارد و مهمترین منبع درآمد شهیمرزاد به شمار می رود. درختان گردو در این شهر که در گذشته به میخ طلا شهرت داشتند همانند درخت نخل دارای شناسنامه و سند مالکیت جداگانه ای هستند و مهریه بسیاری از زنان نیز بوده است.
البته چیزی که در «مه گردی» بیش از هر چیز دیگر خودنمایی می‌کند و به عنوان نماد این منطقه شناخته می‌شود؛ سنگ زیبا و خارق‌العاده‌ای است که به «سنگ چهره» مشهور است.
بخشدار سرفاریاب نیز با اشاره به مناطق بکر و دیدنی که در سرفاریاب وجود دارد از منطقه گردشگری مه گردی و سنگ چهره به عنوان نماد سرفاریاب یاد می‌کند و می‌گوید: وجود سنگ زیبای چهره در این منطقه و نیز آب و هوای کوهستانی آن، جاذبه‌های سحرانگیزی را در این منطقه رقم زده است.
نمونه‌های قوانین اخلاقی صنعت اکو توریسم که یک اکو توریست باید بداند
پیشاپیش برنامه‌ریزی کنید و آماده باشید: 
روی سطح‌های سخت گام بگذارید و چادر بزنید: 
پسماندها را درست دفع کنید: 
چیزهایی را که می‌بینید، باقی بگذارید: 
تاثیر آتش را به حداقل برسانید: آتش در چادرگاه‌ها می‌تواند سبب تاثیرهای ماندگار شود. برای پخت و پز از یک اجاق کوچک و برای روشنایی از شمع [یا لامپ‌های ال‌ای‌دی] استفاده کنید. اگر در منطقه افروختن آتش مجاز است از جایگاه‌های نصب‌شده برای این کار استفاده کنید. آتش را کوچک بگیرید. فقط از چوب‌های ریخته بر زمین که با دست قابل شکستن هستند استفاده کنید. چوب و زغال‌ها را تا حدی که خاکستر شوند بسوزانید، آتش را کاملا خاموش و خاکسترها را پخش کنید.حیات‌وحش را پاس بدارید: 
نسبت به دیگران ملاحظه‌کار باشید:
رهنمود آخر که تمام رهنمودهای گفته شده را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، اینکه قوانین اکوتوریسم و مقررات خاصی را که برای هر منطقه وضع شده، بشناسید و از آنها تبعیت کنید. مقررات، برای حفاظت سرزمین و حمایت از شما و همراهانتان وضع شده‌اند. رعایت آنها ضامن حفظ فرصت همگانی برای لذت بردن از عظمت طبیعت است.