کشور عزیزمان ایران کشوری در جنوب غربی آسیا در منطقهٔ خاورمیانه با ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومترمربع وسعت و بر پایهٔ آخرین آمار سرشماری سازمان ثبت احوال کشور در سال 1390 جمعیت ایران با احتساب مهاجرت ها بیش از 75 میلیون نفر است و پایتخت، بزرگ‌ترین شهر و مرکز فرهنگی، صنعتی و سیاسی این کشور تهران است.

پیشینهٔ آن را در اسطوره‌های کهن ‏ایرانی به آغاز تاریخ می‌رسانند ولی آغاز تاریخ سیاسی آن از آغاز شاهنشاهی مادها است.‏ ایران در شرق با افغانستان و پاکستان؛ در شمال شرقی با ترکمنستان، در بخش میانی شمال با دریای خزر، در شمال غربی با ‏جمهوری آذربایجان و ارمنستان؛ در غرب با ترکیه و عراق؛ و در جنوب با آبهای خلیج فارس و دریای عمان همسایه‌ است.‏‎
ایران زیبا

جنگل ابر شاهرود

جنگل ابرجنگل ابر زیباترین و قدیمی ترین جنگل ایران بر دامنه رشته کوه های البرز واقع است و مرز بین منطقه جنگلی و نیمه بیابانی در استان سمنان و گلستان را تشکیل می‌دهد.

جنگل ابر شاهرود یکی از زیباترین ، بکرترین  و خوش آب و هواترین جنگل های دنیاست که در ۴۵ کیلومتری شمال شرقی شاهرود در مسیر جاده آزادشهر می باشد و پس از عبور از میان باغات بسطام بر ورای رشته کوه‌های دوردست و در امتداد قله چهار هزار متری “شاهوار” قرار دارد.جنگل ابر

این جنگل از قدیمی ترین و زیباترین جنگل های ایران است که با گونه‌های گیاهی و جانوری بسیار نادر، یکی از منحصر به فردترین زیست بوم های ایران محسوب می‌شود.

به دلیل این که در بیشتر مواقع فضای این جنگل را اقیانوسی از ابر فراگرفته به این نام مشهور است و به باور بسیاری از گردشگران و طبیعت گردان یکی از زیباترین چشم اندازهای طبیعت ایران محسوب می‌شود.جنگل ابر

جنگل خوش آب و هوا و زیبای ابر با ۳۵ هزار هکتار وسعت در ادامه جنگل های سرسبز و زیبای شمال کشور است. این جنگل در نزدیکی روستاهای “شیرین‌آباد” , “ابر”  و “خاک پیرزن” واقع شده و تقریباً مرز استان گلستان و سمنان است.

ارتفاع زیاد جنگل از سطح دریا و همچنین پایین بودن دما در فصول گرما و وجود چشمه سارهای زیبا و فراوان و پوشش جنگلی متنوع از شاخصه های این جنگل است. متوسط حداقل دما ۶ و حداکثر دما ۲۰درجه سانتی گراد است.از چشمه های دایمی و زیبای این منطقه می توان به چشمه آب شرش، چشمه آلوچال و آبشار اشاره کرد.جنگل ابر

جنگل ابرشاهرود با مساحتی بالغ بر ۳۵ هزار هکتار وسعت به سه دلیل برای دنیا اهمیت دارد:

اول این که جنگل زیبای ابر قسمتی از جنگل های باستانی هیرکانی می باشد و گیاهان دارویی فراوان و کم نظیری در این جنگل رشد می کند.

دلیل دوم مربوط به اکوتن (اقلیم آب و هوایی مربوط به خصوصیات خاکی، آبی و هوایی یک منطقه می باشد.) این ناحیه می شود؛ یعنی مرز میان بند بین دو اکوسیستم منطقه جنگلی و نیمه بیابانی . به طوری که می توان در جنگل های این ناحیه درختان پهن برگ  را در کنار درختان سوزنی برگ مشاهده کرد که این امر در انواع گونه های جانوری هم تاثیرگذار بوده است.

دلیل سوم آنکه به خاطر جغرافیای خاص منطقه جنگل ابرشاهرود که دو منطقه کم ارتفاع و بلند را در کنار هم قرار داده است، شاهد تشکیل اقیانوس زیبای ابر در این منطقه هستیم که پدیده کم نظیری در دنیا محسوب می شود.جنگل ابر

قدمت جنگل های هیرکانی که جنگل ابر نیز  بخشی از آن است بقایای دوران سوم زمین شناسی هستند از یک طرف وجود ۸۵ گونه گیاهان چوبی به همراه گونه های گیاهی بسیار نادر و کم یاب مانند بلوط،  راش ، نارون، بارانک،نمدار ، توسکا، سرخدار،گیلاس وحشی و … از سوی دیگر، نشان می دهد که این جنگل  می تواند همچون موزه زنده ای برای جذب گردشگران و طبیعت گردان داخلی و خارجی مورد استفاده قرار بگیرند.جنگل ابر

بخشی از گردشگران این منطقه، گیاه شناسانی هستند که برای دیدن گونه های نادر گیاهی موجود در جنگل های هیرکانی به ایران می آیند.

دسته دوم، توریست ها و طبیعت گرد های عمومی هستند که بیشتر از کشورهای آسیای میانه و خاورمیانه به ایران می آیند.

 جنگل ابر

 

گردنه حیران آستارا

گردنه حیران آستاراگردنه حیران آستارا و حیران، نام روستایی ییلاقی و زیبا درشهرستان آستارا واقع در استان گیلان می‌باشد. این روستا در فاصله ۳۰ کلیومتری شهر آستارا قرار دارد. حیران از سه روستای حیران وسطی ، روستای حیران سفلی و حیران علیا تشکیل شده است.

از مهمترین جاذبه‌های گردشگری این روستا، است که در مسیر راه ارتباطی  اردبیل – آستارا  قرار گرفته است. این گردنه که به همراه روستای حاجی امیر بالا، ونه بین و حاجی امیر پایین از مناطق حفاظتی سیاسی و جغرافیایی استان گیلان می‌باشد، از یک طرف مشرف به کوه هایی است که پوشیده از جنگل های زیبای انبوه است و از سویی مشرف به دره ای نه چندان عمیق که از بین آستاراچای عبور می‌کند این رود تعیین کننده مرز جمهوری آذربایجان و استان گیلان ایران است.گردنه حیران آستاراگردنه حیران در بیشتر زمان ها در زیر پوششی از مه قرار دارد که بر زیبایی آن می افزاید و از نظر طبیعی دره ها و کوه پایه های آن، پوشیده از گیاهان و گل‌ها جنگلی و مرتعی هستند.با این وجود  گردنه حیران آن چنان مرتفع نیست و ارتفاع بلندترین نقطهٔ آن از سطح آبهای آزاد تنها حدود ۱۵۰۰ متر است؛ در واقع علت اصلی مه تقریباً دائمی گردنه حیران رطوبت دریای خزر است ، نه ارتفاع زیاد این گردنه.گردنه حیران آستارا

گردنه حیران از مهمترین و زیبا جاذبه های گردشگری روستای حیران است که در مسیر راه ارتباطی اردبیل –  آستارا قرار گرفته است. این گردنه که به همراه روستای جاجی امیر و ونه بین از مناطق حفاظتی استان گیلان می‌باشد. از یک سو مشرف به کوه هایی است که پوشیده از جنگل‌های انبوه‌است و از سویی مشرف به دره‌ای نه چندان عمیق که از میان آن  رود آقچای، آستارا عبور می کند این رود تعیین کننده مرز کشور آذربایجان و استان گیلان ایران است.گردنه حیران آستارا

گردنه حیران آستارا از این نظر نیز مورد اهمیت است که یکی از روستاهای تاریخی و ییلاق بزرگترین خوان های آستارا (ساسانیان) و قشلاق های غربی و شمالی این شهرستان در گذشته بوده‌ است.گردنه حیران آستارا

در گردنه حیران آستارا به دلیل تفریحی و ییلاقی بودن منطقه، ساخت ساختمان های ویلایی در سال های اخیر روبه افزایش بوده‌ است. در طول فصول گرم هر سال جمعیت این روستا به بیش از ۲۰۰۰ نفر می‌رسد، اما جمعیت واقعی و ثابت آن در حدود ۳۰۰ نفر است که به شغل کشاورزی مشغول اند و در طول سال، مخصوصا فصول اولیه سال یعنی بهار و تابستان، رستوران ها و مغازه هایی را در کنار جاده برای کسب و کار باز می‌کنند. این روستا به دلیل زیبایی بکر و طبیعی آن، به عنوان یکی از منطقه های نمونه گردشگری در ایران است و با توجه به شرایط آب و هوایی مناسب و ییلاقی در سالیان اخیر، مورد توجه گردشگران و طبیعت گردان قرار گرفته و ساخت و ساز مجتمع و بناهای تفریحی و گردشگری در آن به وفور افزایش یافته‌ است.گردنه حیران آستاراگردنه حیران آستارا گردنه حیران آستارا گردنه حیران آستارا گردنه حیران آستاراگردنه حیران آستاراگردنه حیران آستارا

دره مرادبیگ همدان

دره مرادبیگ همداندره مرادبیگ همدان دره مرادبیگ یا دره مرادبیک بزرگ ترین دره ی کوهستانی الوند است و در جنوب شهر همدان قرار دارد. این دره برخلاف سایر دره های الوند مانند دره ماوشان رود (نام دیگر دره امامزاده کوه) و دره گنج نامه که در مسیر راه های باستانی قرار داشتند، در منطقه ی بسته ای قرار دارد و رفت و امد در آن بسیار اندک بوده است. تنها راه ارتباطی راه مالروی است که در انتهای دره قرار دارد که از طریق دره ی چشمه فرشه در فصول خشک سال با روستای پشت کوه (یال غربی الوند) امکان مراوده دارد. آثار یک روستای قدیمی در غرب این دره، در یکی دو کیلومتری روستای دره مرادبیگ به چشم می‌خورد.دره مرادبیگ همدان

از آب شدن برف‌ها و آب چشمه‌های فراوان در این دره رود الوسجرد تشکیل شده‌است. این واژه از نام جاهای دوران پارتی است و به احتمال قریب به یقین از نام روستایی که در دوران های گذشته در آنجا بوده، گرفته شده‌است.
از مکان‌های معروف دره مرادبیگ می‌توان به دره گرگ، دره غول، دره حاج احمد(حاجمد)، لژه، شرشرآب، گوشتخل دره، روستا سیلوار، قزوله دره، سر دوش، حمام خرابه، محمود دره، قرق، ندو خانه، منبع، پررحمان و دره بهشت اشاره کرد.
روستای دره مرادبیگ یکی از زیباترین روستاهای همدان است.

آشنایی با دره مراد بیگ در همداندره مرادبیگ همدان

همدان استان توریستی و گردشگری است که هم از نظر طبیعی و هم از نظر تاریخی دارای دیدنی های بسیار است.دره مراد بیگ هم دیدنی طبیعی این استان می باشد. برای فرار از گرمای طاقت فرسای تابستان ، غرب کشور یک گزینه مناسب محسوب می شود.همدان با داشتن مناظر طبیعی دل فریب در کنار آثار تاریخی این روزها یکی از پررونق ترین مقاصد گردشگری است.

دره مرادبیگ با آب و هوای خنک یکی از زیباترین دیدنی های همدان است، که حتما باید در برنامه بازدیدتان قرار بگیرد.دره مرادبیگ بزرگ‌ترین دره کوهستان الوند است و در جنوب شهر همدان قرار دارد.این دره در گذشته که شهر چندان گسترده نشده‌بود،

دره مرادبیگ همدان۴ کیلومتر با شهر فاصله داشت، تا اینکه بر اساس مصوبه شورای عالی شهرسازی در سال ۶۷ شمسی، این دره به محدوده خدمات شهری ملحق و جزو شهر همدان محسوب شد.

آثار یک روستای قدیمی در غرب دره مرادبیگ، در یکی دو کیلومتری روستای دره مرادبیگ به چشم می‌خورد

دره مرادبیگ همداندره مرادبیک برخلاف سایر دره‌های الوند مانند دره «ماوشان‌رود» و دره «گنج‌نامه» که در مسیر راه‌های باستانی قرار داشتند، در منطقه بسته ای قرار دارد و تردد در آن بسیار اندک بوده‌است. تنها راه ارتباطی، راه مالروی انتهای دره است که از طریق دره چشمه « فرشه » در فصول خشک سال با روستای پشت کوه (یال غربی الوند) امکان دسترسی دارد.

دره مرادبیگ همداندر دره مرادبیگ همدان آثار یک روستای قدیمی در غرب این دره، در یکی دو کیلومتری روستای دره مرادبیگ به چشم می‌خورد.از آب شدن برف‌ها و آب چشمه‌های فراوان در این دره رود « الوسجرد » تشکیل شده‌است. این واژه از نام های دوران پارتی است و به احتمال قریب به یقین از نام روستایی که در دوران های گذشته در آنجا بوده، گرفته شده‌است.

دره مرادبیک برخلاف سایر دره‌های الوند در منطقه بسته‌ای قرار دارد

دره مرادبیگ همداناز مکان‌های معروف دره مرادبیگ همدان می‌توان به «دره گرگ»، «دره غول»، «دره حاج احمد(حاجمد)»، «لژه»، «شرشرآب»، «گوشتخل دره»، «روستای سیلوار»، «قزوله دره»، «سر دوش»، «حمام خرابه»، «محمود دره»، «قرق»، «ندو خانه»، «منبع»، «پررحمان» و «دره بهشت» اشاره کرد.

از مکان‌های معروف دره مرادبیگ می‌توان به «دره گرگ»، «دره غول» نام برد

       دره مرادبیگ همدان

موزه و خانه مقدم

موزه و خانه مقدمموزه و خانه مقدم در یکی از پرهیاهوترین خیابانهای شهر موزه‌ای قرار دارد که وقتی وارد می‌شوید گویی در یک نقطه خوش آب و هوای خارج از شهر هستید به دور از سروصدا، این خانه نه تنها برای اشیای تاریخی اش دیدنی است بلکه برای نوع ساختمان و همچنین معماری چشمگیر و زیبایش قابل توجه می باشد. موزه مقدم تهران در خیابان امام خمینی حد فاصل خیابان شیخ هادی و ولیعصر تهران قرار دارد.
موزه و خانه مقدم
موزه و خانه مقدم متعلق به احتساب الملک یکی از درباریان دوره ی قاجار است. که فرزندش محسن مقدم آن را تبدیل به موزه مقدم کرده است. دکتر محسن مقدم که دانش آموخته فرانسه در رشته‌های نقاشی و باستان‌شناسی بوده است در سال ۱۳۱۵شمسی با همسر فرانسوی اش به وطن خود ایران بازگشت، و در همان خانه پدری ساکن شد. او به دلیل فعالیت های هنری و باستان‌شناسی اقدام به جمع آوری آثار زیبای تاریخی و هنری کرد و تمامی این مجموعه‌ها را مانند کاشی، قطعات سنگی که به صورت مجسمه ستون و… در جای جای خانه و حیاط به نوعی سنتی تاریخی و زیبا کار کرده است. موزه و خانه مقدم
این خانه با مساحت ۲۱۱۷ متر مربع شامل سه حیاط بیرونی و اندرونی و همچنین سرایداری است که هر کدام از این حیاطها دارای ساختمان ها و ویژگی های خاص خود هستند حیاط بیرونی شامل: ساختمان بیرونی یا تابستانی، اتاق پیشخوان، اتاق پذیرایی، کتابخانه و حوضخانه است و در ضلع غربی ساختمان اربابی یا برج این ساختمان در زمان حیات دکتر محسن مقدم با کمک دکتر ابوالقاسمی یکی از شاگردان ایشان در سال ۱۳۴۵ ساخته شده است که به صورت قلعه‌های قرون وسطی اروپا ساخته شده است.موزه و خانه مقدمدر این برج اتاق هایی است با نام های اتاق استحمام، اتاق کدخدا، اتاق صدف، اتاق تدخین که اتاق صدف با انواع صدفهای دریایی تزئین یافته. در قسمت شمالی ساختمان اربابی ایوان قاجار قرار گرفته است که این ایوان با کاشی های دوره زندیه و همچنین قاجاریه تزئین شده است و یکی از زیباترین تزئینات در این ایوان حوض مرمر کوچکی است که متعلق به حمام فتحعلی شاه قاجار می باشد که آب از فواره آن خارج می‌شود و توسط جوی آبی به استخر می ریزد که گویا نمای استخر نیز اقتباسی از استخر کاخ الحمرا در اسپانیا بوده.
در انتهای غربی ضلع شمالی، گلخانه واقع است که با کاشی های لعابدار با نقوش زیبای گل و گیاه تزئین شده است. ضلع شرقی این حیاط دیوار تجدد نام دارد که دو حیاط بیرونی و اندرونی را از هم جدا کرده. این دیوار از چند ستون که شبیه به ستونها و مجسمه‌های کاخ چهلستون اصفهان می باشد تشکیل شده و این ستونها به هنگام تخریب کاخ خواهر ناصرالدین شاه توسط دکتر مقدم به این مکان منتقل شده است.
موزه و خانه مقدم حیاط اندرونی؛ در ضلع شمالی این حیاط ساختمانی واقع است که دارای زیرزمین، اتاق قاجار یا سالن زمستانی، ایوان و اتاق نشیمن می‌باشد که هر کدام از این قسمتها دارای تزئینات خاص از جمله کاشیکاری و آینه‌کاری های زیبا و بی نظیری است و بالاخره حیاط سرایداری که مطبخ و محل سکونت مستخدمین در آن واقع بوده است و اکنون محل استقرار دفتر و امور اداری این موزه می باشد.
در سال ۱۳۵۱ش دکتر مقدم که خود استاد ممتاز دانشگاه تهران بود این خانه را به همراه کلیه اشیاء و آثار نفیس وقف دانشگاه تهران کرد. او درسال ۱۳۶۶ فوت کرد و در سال ۱۳۶۹ پس از فوت همسرش خانم سلما این خانه مستقیماً زیر نظر تولیت دانشگاه تهران قرار گرفت.
موزه و خانه مقدم

بوستان نیلوفر آبی

بوستان نیلوفر آبیبوستان زیبای نیلوفر آبی در کیلومتر دو جاده ساری به نکا در فاصله ۸۰۰ متری از جاده اصلی در کنار روستای آبندان سر واقع شده است.
در این بوستان نیلوفر آبی که ۴۵ هکتار وسعت دارد، سه حوضچه بزرگ طبیعی وجود داشته که در یکی از آنها در مساحتی به میزان دو هکتار گل‌های زیبا و بزرگ نیلوفر آبی توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند. البته این‌گونه نیلوفر آبی در مناطق معدودی همانند تالاب انزلی به فراوانی می‌روید.
علاوه بر جاذبه‌ های طبیعی و زیبایی که در این بوستان نیلوفر آبی چشمان علاقمندان به زیبایی های طبیعی و بکر را به تماشا فرا می‌خواند، امکاناتی همانند نمازخانه، آلاچیق، سفره‌خانه، اسکله قایق‌رانی، وسایل بازی کودکان، اسب‌سواری و مکان عرضه مواد غذایی نیز برای استفاده تمام خانواده‌هایی که از مناطق گوناگون کشورمان و همچنین کشورهای همجوار به استان مازندران و به ویژه به بوستان زیبای نیلوفر آبی مسافرت می‌کنند، تدارک دیده شده است.

بوستان نیلوفر آبیاز دیگر جاذبه‌های طبیعی این بوستان نیلوفر آبی آب‌بندانی است که در آن گونه‌های مختلف ماهی کپور، امور و فیتوفاک یا آزاد پرورشی تولید می‌شود که ساکنان  استان مازندران و گردشگرانی که به این استان سرسبز سفر می‌کنند می‌توانند با خرید یا صید این ماهیان با دریافت مجوز از مدیریت بوستان نیلوفر آبی اقدام کنند.

در باره ی بوستان نیلوفر آبی

بوستان نیلوفر آبیهشت جزیره زیبای بسیار کوچک در آب‌بندان این بوستان نیلوفر آبی بر زیبایی و جاذبه های گردشگری و تفریحی آن افزوده است.قرار گرفتن این مجموعه گردشگری جنگلی و آبی در میان دو تپه زیبای اطراف این منطقه را از دیگر جاذبه‌های دیدنی منطقه است.
گل های زیبای نیلوفر آبی است که در ایران باستان از اهمیت خاصی برخوردار بوده‌ است. این گل نیلوفر آبی با نام‌های مختلفی از جمله (نیلوفر آبی، لوتوس یا سوسن شرقی) نیز شناخته می‌شود و در اغلب کشورهای آسیایی و خاور دور به عنوان نماد همگانی مطرح گردیده‌است. گل نیلوفر آبی ریشه در خاک و ساقه در آب دارد و روی آن به سمت خورشید است. این گل نماد مذهب نیز بوده، همچون نماد پاکی و تهذیب نفس. پیام آن برای جهانیان دعوت برای رسیدن به نور زندگی و تابش این نور بر عالمیان است.بوستان نیلوفر آبی

فلسفه گل نیلوفر آبی

نیلوفر آبی که در ضمیر ناخودآگاه انسان ریشه‌ای بلند دارد و در درون خود دنیای خدایان و انسان ها را احاطه کرده با منشاء زندگی و تخیل آدمی جوش خورده‌است، بدین معنی که آشکارکننده رشته‌های شگفت‌انگیز و روحانی می‌باشد که نخستین آدمیان را به جهان می‌پیوندد. نخستین تصاویری که بشر از این گیاه خلق کرده بیانگر حس انتزاع گرایی وی است. از آنجائیکه این رمز ریشه در باورهای دینی- مذهبی و افسانه ای دارد با گذشت زمان، تغییر آداب، عقاید و شرایط اجتماعی نه تنها حضورش کم رنگ نگردیده بلکه مستحکم‌ تر به نمایش خود ادامه داده و قدرت و پایداریش را تثبیت کرده‌است.بوستان نیلوفر آبی

افسانه‌های باستان گل نیلوفر آبی

در افسانه‌ها و باورهای مردمان کهن چنین آمده‌است که در ابتدای خلقت، زمانی که خالق تنها در میان آبهای نخستین قرار داشت، همانطوریکه متعجب بود که خلقت را از کجا شروع کند، برگ لوتوسی را مشاهده نمود که تنها موجود بود، مقداری از گلی که لوتوس در آن رشد می‌کرد در دست گرفت و بر روی برگ لوتوس قرارداد و سطح زمین بوجود آمد. به این ترتیب نیلوفر سمبل جهان گردید و لایه‌های متعدد گلبرگهای آن نمایانکر ادوار مختلف جهان، مقاطع و مراتب گوناگون هستی. درباور آنها هشت گلبرگ نیلوفر نشانهٔ هشت جهت وجود است که پس از خلقت از قعر آبهای اولیه ظهور کردند این هشت جهت عبارتند از (راست-چپ، جلو-عقب، بالا-پائین، بیرون- درون) ظهور نیلوفر از آبهای اولیه که عاری از هر گونه آلودگی بوده، نشانه خلوص، پاکی و نیروی بالقوه‌است که از درون آن نیروی مقدس حیات، دانش و معرفت ظهور می‌کند.بوستان نیلوفر آبی

نمادهای گل نیلوفر آبی

گل نیلوفر آبی بیانگر نمادهای مختلف می‌باشد که مشترک با عقاید سایر ملل نیز هست بعنوان مثال نماد باروری- کامیابی-قدرت حاصلخیزی زمین- حمایت از هر موجود زنده- صلح جهانی- زیبائی، تندرستی، مظهر عشق، ریاضت و عبادت می‌باشد. لوتوس مظهر روشنایی نیز هست در نتیجه حاصل قدرتهای خلاق آتش، خورشید قمر است و به عنوان محصول خورشید و آبها شناخته شده‌است.بوستان نیلوفر آبی

گل نیلوفر آبیو اساطیر ایران

در اساطیر ایران این گل نیلوفر آبی نماد ایزد بانوی ناهید است که جای مهمی در آئین‌های ایران باستان به خود اختصاص می‌دهد وی ایزد بانوی آب می‌باشد که در نقوش برجسته به صورت زنی جوان حجاری شده‌است نام این خدا نخستین بار به صورت آناهیتا در کتیبه‌های هخامنشی دیده شده‌است بنابراین گل نیلوفر آبی را گل آناهیتا به شمار آورده‌اند. گل نیلوفر با آئین مهری نیز پیوستگی نزدیک می‌یابد. در صحنه زایش مهر، او از درون غنچه نیلوفر متولد گردیده‌است بنابراین بر خلاف اینکه ریشه لوتوس را در آئین بودا پنداشته‌اند به آئین مهر یا میتراسیم که قدمتی بس طولانی تراز آئین بودا دارد مربوط می‌گردد. در دین زردتشت این گل سمبل اهورا مزداست. سمبل انسانی اهورمزدا نیم تنه مردی است که شاخه‌ای از گل لوتوس را در میان انگشتان خود گرفته‌است.

بوستان نیلوفر آبیگل  نیلوفر آبی و آئین زرتشتی

زرتشتیان این گل را مقدس می‌دانستند زیرا این گل زیبا درمیان مرداب رشد می‌کند و آنها معتقد بودند که محیط نامناسب زندگی نمی‌تواند دلیلی بر بد پرورش یافتن انسان باشد.

گل نیلوفر آبی در معماری هخامنشی

سنگ نگاره لوتوس در تخت جمشید حکاکی شده‌است که این امر حکایت از اهمیت این گل نزدایرانیان دارد.

زرتشتیان بر این باورند که نیلوفر آبی جایگاه نگهداری تخمه یا فر زرتشت بوده که در آب نگهداری می‌شده‌است.بوستان نیلوفر آبی

تزئین معماری با گل نیلوفر آبی


این گل نیلوفر آبی به صورت نشان پاکی در بناهای هخامنشیان به عنوان تزئین در بناها کاربر داشته‌است. از جمله در بنای تخت جمشید به عنوان تزئین حجاری‌ها و سر ستون‌ها دیده می‌شود.

کوه های مریخی ایران

کوه های مریخیکوه های مریخی حدود ۴۰ تا ۵۰ کیلومتر پس از چابهار به سمت بندرگواتر، کوههایی در سمت چپ جاده نمایان می‌شود که به کوههای مینیاتوری یا کوه های مریخی معروفند. وجود این کوهها با توجه به منظره کاملا متفاوتی که در سمت راست جاده و رو به‌سوی دریا وجود دارد، باعث می‌شود تا یکی از زیباترین جاده‌ها و مناظر طبیعی استان سیستان و بلوچستان به‌وجود آید که به دلیل عدم معرفی، کمتر مورد بازدید قرار گرفته‌اند. این کوهها که از منحصربه‌فردترین کوههای ایران است، به ثبت و حفاظت محیط زیست نیز در نیامده‌اند تا لااقل از این طریق نامش در فهرست مناظر زیبا و بی‌نظیر ایران به‌جا گذاشته شود.کوه های مریخیکوه های مریخی مناظری از کوههای کره ماه را برای انسان تداعی می‌کنند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش خاص کوهها موجب ایجاد شیارها و تراش‌های زیبایی شده است که گویی نقاشی ماهر آنها را به تصویر کشیده است. این کوه‌ها که چاک چاک هستند و شکل‌های نامانوس دارند و فاقد پوشش گیاهی هستند و به خاطر غیرعادی بودن‌شان، در سال‌های اخیر و در میان گردشگران، به کوه های مریخی شهرت یافته‌اند، نمونه‌های بدبوم (بدلند)هستند که پدیده بوم‌شناختی ویژه‌ای است.کوه های مریخی ایرانرنگ تقریبا سفیدرنگ کوه (چیزی میان طوسی و سفید) با واریزه‌های بسیار در پای ‌آن، وجود گرما و حرارت و شرجی هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوی دیگر آن دریا که به‌این منظره آغوش گشوده است، مناظری رویایی و تخیلی را در ذهن بیننده پدید می‌آورد. همین منظره منحصربه‌فرد که جاده چابهار – گواتر آن را به دو نیم تقسیم کرده، باعث شده تا این جاده به یکی از زیباترین جاده‌های ایران تبدیل شود. یک‌سو کوه‌های مخروطی مریخی با آن رنگ خاکستری خیال‌انگیز و سوی دیگر دریای سبز و ماسه‌های اندکی سرخ با درختچه‌های بیابانی در کرانه آن.

کوه های مریخیدشت که در میان جاده آبگیر می‌شود، تالاب‌هایی را پدپد می‌آورد، که در سوی دریا صورتی است و در سوی کوه خاکستری مایل به سفید. جایی که به آن تالاب صورتی می‌گویند. این جاده که با سراشیبی‌ها و سربالایی‌های بسیار، نمایان شدن گاه‌به‌گاه دریا در سمت چپ و نظاره منظره از ارتفاع، از جاذبه‌های خاص گردشگری در استان سیستان و بلوچستان است.
رشته کوه‌های مریخی که فقط در مناطق جنوبی استان سیستان و بلوچستان واقع شده است، توانسته ترسیم‌گر یک جاذبه طبیعی زیبا باشد. این کوه‌ها در زمان‌های گذشته به زیرخروارها خاک مدفون بوده و امروزه با گذشت زمان‏، مشاهده می‌شوند. در اثر تغییرات جوی و آب و هوایی و باران‌های موسمی‏، خاک‌ها از روی آنها به دامنه‌ها ریخته شده و چهره اصلی این کوه‌ها نمایان شده است.کوه های مریخیکوه های مریخیدر پهنه بعضی از این کوه‌ها مشاهده می‌شود که برخی مواقع ارتفاع آنها تا پنج متر می‌رسد و در دیگر نقاط این بیابان‌ها بعضا بلندی آنها تا ۱۰۰ متر و حتی بیشتر هم دیده می‌شود. جنس این پدیده از مقاومت خاصی برخوردار است، به‌طوریکه بالا رفتن از آن به مثال بالا رفتن از صخره است.
شکل‌های نامانوس این پدیده‌ها، ناشی از فرسایش سریع در برابر باد و باران است که بر خلاف فرسایش‌های آرام و طبیعی، مهلتی برای رویش گیاهان باقی نمی‌گذارد و سرزمین را دندانه دندانه و پر از لبه‌ها و چاک‌ها نشان می‌دهد. همچنین، مقاومت نایکسان لایه‌های زمین، در این منطقه‌ها گاه سبب شکل‌گیری ستون‌هایی با کلاهک‌هایی بر سر یا کوه‌هایی که گویی با چاقو سر آن‌ها را بریده‌اند، می‌شود.کوه های مریخیبا رسیدن به دهکده صیادی “تیس” منظره کوه های مریخی در کنار جاده به پایان می‌رسد. قدمت این روستا به ۲۵۰۰ سال قبل می‌رسد و در کتاب فتوحات اسکندر مقدونی بعنوان تیز مشهور بوده و به مرور زمان به تیس تبدیل شده است.

 کوه های مریخی کوه های مریخی کوه های مریخی کوه های مریخی کوه های مریخی کوه های مریخی

شهمیرزاد

شهمیرزادشهمیرزاد در منطقه ای کوهستانی، در ۲۵ کیلومتری شمال سمنان و در دامنه کوه های البرز شمالی واقع شده و دارای طول و عرض جغرافیایی ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه شرقی و ۳۵ درجه و ۴۶ دقیقه شمالی است و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۰۵۰ متر می باشد. بلندترین قله شهمیرزاد با ارتفاع ۳۹۶۵ متر نیزوا نام دارد که در منطقه دهستان چاشم قرار گرفته است. میانگین دما سالیانه ۸/۳ درجه سانتیگراد می باشد که بین ۱۶ درجه زیر صفر سردترین و ۳۴ درجه بالای صفر گرمترین ماه سال متغیر است. شهمیرزاد در مجموع بهار و تابستانی معتدل دارد و سرمای آن از اواخر آبان آغاز و تا پایان فروردین ادامه می یابد.
شهمیرزاددر توصیف ویژگی های آب و هوایی شهمیرزاد باید گفت اختلاف ارتفاع سمنان و شهمیرزاد از سطح دریا حدود هزار متر است که این امر از عجایب طبیعت استان سمنان است که در فاصله ۲۵ کیلومتری تا این اندازه اختلاف دما وجود دارد لذا بی جهت نیست که شهمیرزاد را “بهشت کویر” نامیده اند.
شهمیرزاد دارای چندین قله و تپه، سه قلعه تاریخی شیرقلعه، قلعه شیخی و دژ وهل، ۱۶ چشمه، ۱۵ نهر و حدود همین تعداد قنات، بیش از ۱۰ استخر و… است.شهمیرزادشهمیرزاد از مناطق مختلفی تشکیل شده است از جمله مناطق شیخ چشمه سر، چاربیدان، اسیوسر، پل تک، شیخی، مازرون کوچه، کاهش، ارشک، بیدان، مرغک، مصلا، مرو، گنون لاودار، پل پی، محرم دشت، چهارکوچه، دروازه، حمام دشت، چشمه سر، اسال سر یا استخر چمن، بن بون یا چاشمیج محله، اسالی، کلا ته و ملک طیبی، پشته، ویون در، وره دار، لهر، لزر، بلبل دره، لوچال، گل باغ، کشت و صنعت، همچنین ده صوفیان، پرور، کلیم، کاورد، فینسک، تلاجیم، ملاده، شلی، هیکو، رودبارک، فولا دمحله، چاشم و خطیرکوه از روستاهای اطراف آن است .شهمیرزادمحصولا ت زراعی آن شامل گندم، جو، یونجه، شبدر، سیب زمینی، چغندر، حبوبات، سبزیجات و صیفی است اما محصولات باغی و سردرختی آن از اهمیت و اعتبار بیشتری برخوردار است. مهمترین محصولات باغی و سردرختی شهمیرزاد گردو و آلوست ضمن این که سیب، گلابی، آلبالو، به، بادام، آلوچه، گوجه سبز، قطره طلا و برغانی، غوره انگور، سنجد، زردآلو، بیدمشک نیز از محصولات دیگر این سرزمین است.
شهمیرزادگردو مهمترین محصول منحصر به فردی است که جنبه صادراتی دارد و مهمترین منبع درآمد شهیمرزاد به شمار می رود. درختان گردو در این شهر که در گذشته به میخ طلا شهرت داشتند همانند درخت نخل دارای شناسنامه و سند مالکیت جداگانه ای هستند و مهریه بسیاری از زنان نیز بوده است.

 شهمیرزاد شهمیرزاد شهمیرزاد شهمیرزاد شهمیرزاد

سرو ابرکوه

سرو ابرکوهسرو ابرکوه با عمر تقریبی ۴۰۰۰ سال (به گفتی برخی منابع ۲۵۰۰ سال تخمین زده اند) به عنوان پیرترین درخت ایران و احتمالاً آسیا و سومین درخت پیر جهان به حساب می‌آید.

سرو ابرکوه یکی از آثار طبیعی ملی ایران است.

این درخت که در شهر ابرکوه (ابرقوه) قرار دارد یکی از پیرترین موجودات زنده دنیا است. محیط تنهٔ این درخت در روی زمین یازده و نیم متر است و بلندای آن بین ۲۵ تا ۲۸ متر برآورد شده است.

سرو ابرکوه

حمدالله مستوفی در کتاب نزهت القلوب که در سال ۷۴۰ قمری تألیف شده درباره ابرکوه می‌نویسد: «در آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد…». دانشمند روس الکساندروف، عمر این سرو را بیش از ۴٬۰۰۰ سال می‌داند. برخی از افسانه‌ها، کاشتن آنرا به زرتشت نسبت می‌دهند
در ایران باستان کاشتن درخت از اهمیت بسیار بالایی در طبقات مختلف جامعه برخوردار بوده است.

در نگاره‌ها و آثار باستانی مانند حجاری‌های دوره هخامنشی در تخت جمشید، نماد درخت و به طور خاص، “سرو” آورده شده است.

در فرهنگ زرتشتیان آمده است: سرو به دلیل آن که درختی همیشه سبز است همواره در ایران اهمیت خاصی داشته و سرو پنج هزار ساله ابرقو نیز که آن را سرو زرتشت می‌نامند، نمادی از همین امر به شمار می‌رود.

اخیرا دانشمندانی از ژاپن و روسیه از این درخت دیدن کردند و عمرش را تا هشت هزار سال برآورد کرده اند. پیشتر “الکساندر روف” دانشمند روسی، عمر آن را به ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ سال برآورد کرده بود. “حمدالله مستوفی” هم در کتاب “نزهت القلوب” که به سال ۷۴۰ هجری قمری تالیف شده است، درباره این سرو آورده است: در آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد چنانچه سرو کشمیر و بلخ، شهرتی داشته و اکنون این از آن بلندتر و بزرگتر است. برخی مورخین معتقدند: نهال این درخت را “یافث” پسر نوح کاشته است.

مه گردی ! جایی که سنگ روی سنگ بند می‌شود

یکی از جاذبه‌های طبیعی استان کهگیلویه وبویراحمد روستای زیبای «مه گردی» در شمال شهر زیبای سرفاریاب و دامنه‌های کوه استوار «نیر» است.
«مه گردی» گرچه اکنون به علت مهاجرت ساکنان خود چندین سال است که خالی از سکنه است؛ اما جاذبه طبیعی بکر و چشمه‌های جوشان آن همواره مأمن گردشگران و طبیعت دوستان است.
این منطقه زیبا و رویایی دارای پوشش گیاهی متنوع و طبیعت دل‌انگیزی است که اگر نتوان گفت بی‌نظیر، اما کم‌نظیر است.

مه گردیالبته چیزی که در «مه گردی» بیش از هر چیز دیگر خودنمایی می‌کند و به عنوان نماد این منطقه شناخته می‌شود؛ سنگ زیبا و خارق‌العاده‌ای است که به «سنگ چهره» مشهور است.
سنگ چهره در ۱۰۰ متری روستای متروکه مه گردی و بر فراز صخره‌ای به ارتفاع ۸۰۰ متر قرار دارد.
سنگ چهره با ارتفاع دو متر و طول سه متر روی سنگی کوچک در حدود نیم متر قرار گرفته که محل اتصال این دو سنگ کمتر از ۳۰ سانتی‌متر است.
سنگ چهره به دلیل قرار گرفتن در لبه پرتگاه بلند از بیشتر مناطق سرفاریاب قابل مشاهده است و با استقامت خود درس بردباری به انسان‌های پائین دست خود داده است.
به گفته محسن افشون، کارشناس ارشد زمین‌شناسی، دلیل ایجاد این سنگ، فرسایش است و با وجود جنس ضعیف‌تر سنگ زیرین و فرسایش آن توسط آب‌های جاری، این سنگ زیبا به وجود آمده و زیبایی آن دوچندان شده است.
این کارشناس زمین‌شناسی می‌افزاید: گرچه این سنگ صدها سال است که پابرجا مانده، اما طبیعت گردان و کوهنوردان باید سعی کنند از هر حرکتی که موجب ایجاد ضربه و برهم زدن تعادل و استحکام این سنگ می‌شود، اجتناب کنند.
محمد پوش، مرد میان‌سالی است که دوران نوجوانی و جوانی خود را در «مه گردی» و در کنار این سنگ گذارنده است؛ وی می‌گوید: این سنگ چند صد سال است که وجود داشته و در میان مردم منطقه از قداست و اعتبار خاصی برخوردار است.
این مرد میان‌سال از سنگ چهره به عنوان یار غار خود نام می‌برد و بیان می‌کند: تمام خاطرات آبا و اجداد ما با این سنگ گره خورده است.

مه گردیبخشدار سرفاریاب نیز با اشاره به مناطق بکر و دیدنی که در سرفاریاب وجود دارد از منطقه گردشگری مه گردی و سنگ چهره به عنوان نماد سرفاریاب یاد می‌کند و می‌گوید: وجود سنگ زیبای چهره در این منطقه و نیز آب و هوای کوهستانی آن، جاذبه‌های سحرانگیزی را در این منطقه رقم زده است.
مرتضی دانایی‌نیکو عنوان می‌کند: سرفاریاب مقصدی بی‌نظیر برای مسافران نوروزی خواهد بود و به طبیعت‌دوستان توصیه می‌کنیم، برای یک‌بار هم که شده از سنگ سحرآمیز چهره و مه گردی دیدن کنند.

قوانین اکوتوریسم

قوانین اکوتوریسمنمونه‌های قوانین اخلاقی صنعت اکو توریسم که یک اکو توریست باید بداند

•   قوانین اکوتوریسم  برای حفظ و ارتقای یکپارچگی طبیعی مکان های مورد بازدید است پس برای حفظ ان تلاش کنید.
•    به حساسیت های فرهنگی احترام بگذارید.
•    در تور، حداقل میزان زباله و ضایعات زیست محیطی را تولید کنید.
•    محیط طبیعی مورد بازدید خود را تمیزتر از زمان آغاز، ترک کنید.
•    آرامش حیات وحش را بر هم نزنید.
•    از محصولاتی که از حیوانات و گیاهان در خطر انقراض تهیه می شوند خریداری نکنید.
•    با خرید محصولات بومی به اقتصاد محلی کمک کنید.
•    باورها و اعتقادات  سنتی و مردمی منطقه را بشناسید و به آنها بی‌احترامی نکنید.
•    از چیدن گل در طبیعت خودداری کرده و در عوض با عکاسی از آن لذت ببرید.
•    از مکانهای خصوصی و مردمان محلی و عشایر (بخصوص زنها و کودکان) بدون اجازه عکاسی نکنید.
•    به اماکن مقدس احترام بگذارید.
•    هرگز قولی را به عشایر و مردمان روستایی ندهید که نتوانید عمل کنید.
•    سعی کنید در محیطهای روستایی و عشایری پوشش شما مناسب باشد.
قوانین اکوتوریسم

الفبای طبیعت‌پیمایی

بیشتر ما برای سفر یا چادرزنی در طبیعت شیوه‌های آشنا را پیش می‌گیریم. یک جفت پوتین کهنه راحت می‌پوشیم، نگاهی به نقشه می‌اندازیم و به سوی سربالایی‌ها می‌رویم. در چادرگاه محل را می‌روبیم، آشپزخانه‌ای برقرار می‌سازیم و ستارگان که درآمدند آتشی می‌افروزیم.
برای بسیاری از ما، این رفتارها همه آن چیزی است که به چادرزنی مربوط می‌شود ـ این کارها تجربه طبیعت‌پیمایی ما را تعریف می‌کنند. هفت اصل، مهم‌ترین نکاتی است که باید حین چادر زدن در ذهن داشته باشید و این نکات شامل قوانین اکوتوریسم میشوند؛

قوانین اکوتوریسمپیشاپیش برنامه‌ریزی کنید و آماده باشید:

قوانین اکوتوریسم و مقررات و لازمه‌های منطقه‌ای را که می‌خواهید ببینید، بشناسید. برای شرایط آب‌ و هوایی سخت، خطرها و شرایط اضطراری آماده باشید. سفر خود را برنامه‌ریزی کنید تا وقت کم نیاورید. در گروه‌های کوچک به منطقه بروید. گروه‌های بزرگ را به دسته‌های چهار تا شش نفره خرد کنید. غذاهای خود را دوباره بسته‌بندی کنید تا دورریزها را به حداقل برسانید. از نقشه و قطب‌نما [و جی‌پی‌اس] استفاده کنید تا مجبور به علامت‌گذاری با رنگ، سنگ‌چین یا پرچم نشوید.قوانین اکوتوریسمروی سطح‌های سخت گام بگذارید و چادر بزنید:

سطح‌های سخت شامل راه‌های پاکوب، چادرگاه‌های پیشین، سنگ و صخره، علف‌های خشک و برف می‌شود. چادرها را دست‌کم ۲۰۰ متر دورتر از دریاچه‌ها و رودها بزنید تا زیست‌بوم‌های «کنار رودخانه‌ای» آسیب نبینند. چادرگاه‌های خوب پیدا می‌شوند، نه آن‌که ساخته شوند. در منطقه‌هایی که دیگران هم رفت ‌و آمد دارند، نیازی به تغییر محل چادرزنی نیست. روی استفاده از پاکوب‌ها و چادرگاه‌های موجود متمرکز شوید. در یک ردیف و در وسط پاکوب راه بروید، حتی اگر گِلی یا خیس است. در منطقه‌های دست‌نخورده، چادرگاه را کوچک بگیرید و فعالیت را در نقطه‌ای متمرکز کنید که گیاه ندارد. استفاده‌های خود [از زمین] را پخش کنید تا چادرگاه و راه جدیدی درست نکنید. از نقاطی که تاثیر ِ[حضور انسان] در حال پدید آمدن است، دوری کنید.

قوانین اکوتوریسمپسماندها را درست دفع کنید:

ببندید و ببرید. چادرگاه و استراحتگاه خود را بازبینی کنید تا زباله و ته‌مانده غذا باقی نمانده باشد. تمام آشغال‌ها و ته‌مانده‌های خوراک را با خود ببرید. اگر مجبور به اجابت مزاج شدید، آن را در چاله‌هایی به عمق حدود ۲۰سانتی‌متر در فاصله دست‌کم ۷۰ متر از آب، چادرگاه و راه دفن کنید. چاله را بپوشانید. دستمال توالت و اقلام بهداشتی مشابه را بسته‌بندی کنید و با خود ببرید. برای نظافت و شست‌وشو، آب را بردارید و به فاصله دست‌کم ۷۰متری رودخانه یا دریاچه ببرید و مقدار کمی صابون «زیست تجزیه‌پذیر» به کار برید. آب شست‌وشو را پخش کنید.

قوانین اکوتوریسمچیزهایی را که می‌بینید، باقی بگذارید:

گذشته را حفظ کنید: به بناهای تاریخی و آثار فرهنگی دقت کنید، اما به آنها دست نزنید. سنگ‌ها، گیاهان و دیگر چیزهای طبیعی را به همان شکل که می‌یابید، باقی بگذارید. از آوردن یا بردن گونه‌ها [ی گیاهی یا جانوری] غیربومی خودداری کنید. بنا یا میز و صندلی نسازید و گودال [جان پناه] حفر نکنید.
قوانین اکوتوریسمتاثیر آتش را به حداقل برسانید: آتش در چادرگاه‌ها می‌تواند سبب تاثیرهای ماندگار شود. برای پخت و پز از یک اجاق کوچک و برای روشنایی از شمع [یا لامپ‌های ال‌ای‌دی] استفاده کنید. اگر در منطقه افروختن آتش مجاز است از جایگاه‌های نصب‌شده برای این کار استفاده کنید. آتش را کوچک بگیرید. فقط از چوب‌های ریخته بر زمین که با دست قابل شکستن هستند استفاده کنید. چوب و زغال‌ها را تا حدی که خاکستر شوند بسوزانید، آتش را کاملا خاموش و خاکسترها را پخش کنید.حیات‌وحش را پاس بدارید:

جانوران وحشی را از دور نگاه کنید. دنبال آنها نروید. هیچ‌گاه به جانوران غذا ندهید. خوراک‌دهی به جانوران به سلامت آنها آسیب می‌رساند، رفتارهای طبیعی‌شان را دگرگون می‌سازد و آنها را در معرض خطر شکارگرها و عوامل دیگر قرار می‌دهد. با نگاهداشت مطمئن غذا و زباله‌ها از حیات‌وحش و مواد خودتان حفاظت کنید. حیوان‌های اهلی خود را در همه حال کنترل کنید یا آنها را در خانه بگذارید. در دوره‌های حساس مانند زمان آشیانه‌سازی، پرورش بچه‌ها و در زمستان از جانوران وحشی دوری بجویید.این یکی از مهم ترین قوانین اکوتوریسم است.

قوانین اکوتوریسمنسبت به دیگران ملاحظه‌کار باشید:

به بازدیدکنندگان دیگر احترام بگذارید و کیفیت تجربه ایشان را حفظ کنید. مراعات دیگران را بکنید. به دیگران راه بدهید. اگر به کوله‌پشتی [دیگران] برخورد می‌کنید، یک گام به عقب بگذارید. برای تنفس و چادرزنی از مسیر و دیگران فاصله بگیرید. بگذارید صدای طبیعت چیره باشد. از ایجاد سروصدا پرهیز کنید.

قوانین اکوتوریسمرهنمود آخر که تمام رهنمودهای گفته شده را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، این‌که قوانین اکوتوریسم و مقررات خاصی را که برای هر منطقه وضع شده، بشناسید و از آنها تبعیت کنید. مقررات، برای حفاظت سرزمین و حمایت از شما و همراهانتان وضع شده‌اند. رعایت آنها ضامن حفظ فرصت همگانی برای لذت بردن از عظمت طبیعت است.

       قوانین اکوتوریسم