کشور عزیزمان ایران کشوری در جنوب غربی آسیا در منطقهٔ خاورمیانه با ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومترمربع وسعت و بر پایهٔ آخرین آمار سرشماری سازمان ثبت احوال کشور در سال 1390 جمعیت ایران با احتساب مهاجرت ها بیش از 75 میلیون نفر است و پایتخت، بزرگ‌ترین شهر و مرکز فرهنگی، صنعتی و سیاسی این کشور تهران است.

پیشینهٔ آن را در اسطوره‌های کهن ‏ایرانی به آغاز تاریخ می‌رسانند ولی آغاز تاریخ سیاسی آن از آغاز شاهنشاهی مادها است.‏ ایران در شرق با افغانستان و پاکستان؛ در شمال شرقی با ترکمنستان، در بخش میانی شمال با دریای خزر، در شمال غربی با ‏جمهوری آذربایجان و ارمنستان؛ در غرب با ترکیه و عراق؛ و در جنوب با آبهای خلیج فارس و دریای عمان همسایه‌ است.‏‎

بیش از نیمی از ایران ‏کویری و نیمه کویری است. حدود یک سوم ایران نیز کوهستانی است و بخش کوچکی از ایران، شامل جلگهٔ جنوب دریای خزر و جلگهٔ ‏خوزستان نیز از جلگه‌های حاصلخیز تشکیل شده ‌است.‏ در سال ۱۳۱۶ ه. خ. ایران را به ده استان و در سال ۱۳۸۳ به سی استان تقسیم کرده‌اند.‏ استان‌های ایران عبارت از:‏ آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، اصفهان، ایلام، بوشهر، تهران، چهارمحال و بختیاری، خراسان شمالی، خراسان ‏رضوی، خراسان جنوبی، خوزستان، زنجان، سمنان، سیستان و بلوچستان، فارس، قزوین، قم، کردستان، کرمان، کرمانشاه، کهکیلویه و ‏بویراحمد، گلستان، گیلان، لرستان، مازندران، مرکزی، هرمزگان، همدان و یزد می باشند.

ایران امروزه از قومیت‌های زیادی از جمله: مازندرانی، گیلک، لر، آذری، کرد، بلوچ، ترکمن، عرب و تالشی تشکیل شده ‌است. در ایران ‏در حدود ۲۰ زبان و ۱۱۰ گویش زبانی رواج دارد و بزرگ‌ترین گروه های زبانی ایران را به ترتیب فارسی، ترکی آذربایجانی، کردی، گیلکی ‏و مازندرانی، بلوچی، تالشی و لری، عربی، ترکمنی، ارمنی، آشوری و غیره تشکیل می‌دهند. زبان رسمی ایرانیان فارسی است.

اما از تمام گفتنی های ایران که در این مختصر نمی گنجد بگذریم، زیبایی های کشور عزیزمان ایران بر هیچ کسی پوشیده نیست. ایران از لحاظ آب و هوایی یکی از منحصر به فردترین کشورهاست. اختلاف دمای هوا در زمستان میان گرمترین و سردترین نقطه گاهی به بیش از ۵۰ درجه سانتی گراد می‌رسد. با وجود این شرایط در هر گوشه ای از ایران مناطق زیبایی وجود دارد که هر کدام در نوع خود دیدنی و قابل توصیف است. در این ایمیل تصاویر گوشه ای از زیبایی ها و جاذبه های ایران را برای شما دوستان پرشین استار در نظر گرفته ایم که امیدواریم از تماشای آن لذت ببرید.

دره مرادبیگ همدان

دره مرادبیگ همداندره مرادبیگ همدان دره مرادبیگ یا دره مرادبیک بزرگ ترین دره ی کوهستانی الوند است و در جنوب شهر همدان قرار دارد. این دره برخلاف سایر دره های الوند مانند دره ماوشان رود (نام دیگر دره امامزاده کوه) و دره گنج نامه که در مسیر راه های باستانی قرار داشتند، در منطقه ی بسته ای قرار دارد و رفت و امد در آن بسیار اندک بوده است. تنها راه ارتباطی راه مالروی است که در انتهای دره قرار دارد که از طریق دره ی چشمه فرشه در فصول خشک سال با روستای پشت کوه (یال غربی الوند) امکان مراوده دارد. آثار یک روستای قدیمی در غرب این دره، در یکی دو کیلومتری روستای دره مرادبیگ به چشم می‌خورد.دره مرادبیگ همدان

از آب شدن برف‌ها و آب چشمه‌های فراوان در این دره رود الوسجرد تشکیل شده‌است. این واژه از نام جاهای دوران پارتی است و به احتمال قریب به یقین از نام روستایی که در دوران های گذشته در آنجا بوده، گرفته شده‌است.
از مکان‌های معروف دره مرادبیگ می‌توان به دره گرگ، دره غول، دره حاج احمد(حاجمد)، لژه، شرشرآب، گوشتخل دره، روستا سیلوار، قزوله دره، سر دوش، حمام خرابه، محمود دره، قرق، ندو خانه، منبع، پررحمان و دره بهشت اشاره کرد.
روستای دره مرادبیگ یکی از زیباترین روستاهای همدان است.

آشنایی با دره مراد بیگ در همداندره مرادبیگ همدان

همدان استان توریستی و گردشگری است که هم از نظر طبیعی و هم از نظر تاریخی دارای دیدنی های بسیار است.دره مراد بیگ هم دیدنی طبیعی این استان می باشد. برای فرار از گرمای طاقت فرسای تابستان ، غرب کشور یک گزینه مناسب محسوب می شود.همدان با داشتن مناظر طبیعی دل فریب در کنار آثار تاریخی این روزها یکی از پررونق ترین مقاصد گردشگری است.

دره مرادبیگ با آب و هوای خنک یکی از زیباترین دیدنی های همدان است، که حتما باید در برنامه بازدیدتان قرار بگیرد.دره مرادبیگ بزرگ‌ترین دره کوهستان الوند است و در جنوب شهر همدان قرار دارد.این دره در گذشته که شهر چندان گسترده نشده‌بود،

دره مرادبیگ همدان۴ کیلومتر با شهر فاصله داشت، تا اینکه بر اساس مصوبه شورای عالی شهرسازی در سال ۶۷ شمسی، این دره به محدوده خدمات شهری ملحق و جزو شهر همدان محسوب شد.

آثار یک روستای قدیمی در غرب دره مرادبیگ، در یکی دو کیلومتری روستای دره مرادبیگ به چشم می‌خورد

دره مرادبیگ همداندره مرادبیک برخلاف سایر دره‌های الوند مانند دره «ماوشان‌رود» و دره «گنج‌نامه» که در مسیر راه‌های باستانی قرار داشتند، در منطقه بسته ای قرار دارد و تردد در آن بسیار اندک بوده‌است. تنها راه ارتباطی، راه مالروی انتهای دره است که از طریق دره چشمه « فرشه » در فصول خشک سال با روستای پشت کوه (یال غربی الوند) امکان دسترسی دارد.

دره مرادبیگ همداندر دره مرادبیگ همدان آثار یک روستای قدیمی در غرب این دره، در یکی دو کیلومتری روستای دره مرادبیگ به چشم می‌خورد.از آب شدن برف‌ها و آب چشمه‌های فراوان در این دره رود « الوسجرد » تشکیل شده‌است. این واژه از نام های دوران پارتی است و به احتمال قریب به یقین از نام روستایی که در دوران های گذشته در آنجا بوده، گرفته شده‌است.

دره مرادبیک برخلاف سایر دره‌های الوند در منطقه بسته‌ای قرار دارد

دره مرادبیگ همداناز مکان‌های معروف دره مرادبیگ همدان می‌توان به «دره گرگ»، «دره غول»، «دره حاج احمد(حاجمد)»، «لژه»، «شرشرآب»، «گوشتخل دره»، «روستای سیلوار»، «قزوله دره»، «سر دوش»، «حمام خرابه»، «محمود دره»، «قرق»، «ندو خانه»، «منبع»، «پررحمان» و «دره بهشت» اشاره کرد.

از مکان‌های معروف دره مرادبیگ می‌توان به «دره گرگ»، «دره غول» نام برد

       دره مرادبیگ همدان

موزه و خانه مقدم

موزه و خانه مقدمموزه و خانه مقدم در یکی از پرهیاهوترین خیابانهای شهر موزه‌ای قرار دارد که وقتی وارد می‌شوید گویی در یک نقطه خوش آب و هوای خارج از شهر هستید به دور از سروصدا، این خانه نه تنها برای اشیای تاریخی اش دیدنی است بلکه برای نوع ساختمان و همچنین معماری چشمگیر و زیبایش قابل توجه می باشد. موزه مقدم تهران در خیابان امام خمینی حد فاصل خیابان شیخ هادی و ولیعصر تهران قرار دارد.
موزه و خانه مقدم
موزه و خانه مقدم متعلق به احتساب الملک یکی از درباریان دوره ی قاجار است. که فرزندش محسن مقدم آن را تبدیل به موزه مقدم کرده است. دکتر محسن مقدم که دانش آموخته فرانسه در رشته‌های نقاشی و باستان‌شناسی بوده است در سال ۱۳۱۵شمسی با همسر فرانسوی اش به وطن خود ایران بازگشت، و در همان خانه پدری ساکن شد. او به دلیل فعالیت های هنری و باستان‌شناسی اقدام به جمع آوری آثار زیبای تاریخی و هنری کرد و تمامی این مجموعه‌ها را مانند کاشی، قطعات سنگی که به صورت مجسمه ستون و… در جای جای خانه و حیاط به نوعی سنتی تاریخی و زیبا کار کرده است. موزه و خانه مقدم
این خانه با مساحت ۲۱۱۷ متر مربع شامل سه حیاط بیرونی و اندرونی و همچنین سرایداری است که هر کدام از این حیاطها دارای ساختمان ها و ویژگی های خاص خود هستند حیاط بیرونی شامل: ساختمان بیرونی یا تابستانی، اتاق پیشخوان، اتاق پذیرایی، کتابخانه و حوضخانه است و در ضلع غربی ساختمان اربابی یا برج این ساختمان در زمان حیات دکتر محسن مقدم با کمک دکتر ابوالقاسمی یکی از شاگردان ایشان در سال ۱۳۴۵ ساخته شده است که به صورت قلعه‌های قرون وسطی اروپا ساخته شده است.موزه و خانه مقدمدر این برج اتاق هایی است با نام های اتاق استحمام، اتاق کدخدا، اتاق صدف، اتاق تدخین که اتاق صدف با انواع صدفهای دریایی تزئین یافته. در قسمت شمالی ساختمان اربابی ایوان قاجار قرار گرفته است که این ایوان با کاشی های دوره زندیه و همچنین قاجاریه تزئین شده است و یکی از زیباترین تزئینات در این ایوان حوض مرمر کوچکی است که متعلق به حمام فتحعلی شاه قاجار می باشد که آب از فواره آن خارج می‌شود و توسط جوی آبی به استخر می ریزد که گویا نمای استخر نیز اقتباسی از استخر کاخ الحمرا در اسپانیا بوده.
در انتهای غربی ضلع شمالی، گلخانه واقع است که با کاشی های لعابدار با نقوش زیبای گل و گیاه تزئین شده است. ضلع شرقی این حیاط دیوار تجدد نام دارد که دو حیاط بیرونی و اندرونی را از هم جدا کرده. این دیوار از چند ستون که شبیه به ستونها و مجسمه‌های کاخ چهلستون اصفهان می باشد تشکیل شده و این ستونها به هنگام تخریب کاخ خواهر ناصرالدین شاه توسط دکتر مقدم به این مکان منتقل شده است.
موزه و خانه مقدم حیاط اندرونی؛ در ضلع شمالی این حیاط ساختمانی واقع است که دارای زیرزمین، اتاق قاجار یا سالن زمستانی، ایوان و اتاق نشیمن می‌باشد که هر کدام از این قسمتها دارای تزئینات خاص از جمله کاشیکاری و آینه‌کاری های زیبا و بی نظیری است و بالاخره حیاط سرایداری که مطبخ و محل سکونت مستخدمین در آن واقع بوده است و اکنون محل استقرار دفتر و امور اداری این موزه می باشد.
در سال ۱۳۵۱ش دکتر مقدم که خود استاد ممتاز دانشگاه تهران بود این خانه را به همراه کلیه اشیاء و آثار نفیس وقف دانشگاه تهران کرد. او درسال ۱۳۶۶ فوت کرد و در سال ۱۳۶۹ پس از فوت همسرش خانم سلما این خانه مستقیماً زیر نظر تولیت دانشگاه تهران قرار گرفت.
موزه و خانه مقدم

بوستان نیلوفر آبی

بوستان نیلوفر آبیبوستان زیبای نیلوفر آبی در کیلومتر دو جاده ساری به نکا در فاصله ۸۰۰ متری از جاده اصلی در کنار روستای آبندان سر واقع شده است.
در این بوستان نیلوفر آبی که ۴۵ هکتار وسعت دارد، سه حوضچه بزرگ طبیعی وجود داشته که در یکی از آنها در مساحتی به میزان دو هکتار گل‌های زیبا و بزرگ نیلوفر آبی توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند. البته این‌گونه نیلوفر آبی در مناطق معدودی همانند تالاب انزلی به فراوانی می‌روید.
علاوه بر جاذبه‌ های طبیعی و زیبایی که در این بوستان نیلوفر آبی چشمان علاقمندان به زیبایی های طبیعی و بکر را به تماشا فرا می‌خواند، امکاناتی همانند نمازخانه، آلاچیق، سفره‌خانه، اسکله قایق‌رانی، وسایل بازی کودکان، اسب‌سواری و مکان عرضه مواد غذایی نیز برای استفاده تمام خانواده‌هایی که از مناطق گوناگون کشورمان و همچنین کشورهای همجوار به استان مازندران و به ویژه به بوستان زیبای نیلوفر آبی مسافرت می‌کنند، تدارک دیده شده است.

بوستان نیلوفر آبیاز دیگر جاذبه‌های طبیعی این بوستان نیلوفر آبی آب‌بندانی است که در آن گونه‌های مختلف ماهی کپور، امور و فیتوفاک یا آزاد پرورشی تولید می‌شود که ساکنان  استان مازندران و گردشگرانی که به این استان سرسبز سفر می‌کنند می‌توانند با خرید یا صید این ماهیان با دریافت مجوز از مدیریت بوستان نیلوفر آبی اقدام کنند.

در باره ی بوستان نیلوفر آبی

بوستان نیلوفر آبیهشت جزیره زیبای بسیار کوچک در آب‌بندان این بوستان نیلوفر آبی بر زیبایی و جاذبه های گردشگری و تفریحی آن افزوده است.قرار گرفتن این مجموعه گردشگری جنگلی و آبی در میان دو تپه زیبای اطراف این منطقه را از دیگر جاذبه‌های دیدنی منطقه است.
گل های زیبای نیلوفر آبی است که در ایران باستان از اهمیت خاصی برخوردار بوده‌ است. این گل نیلوفر آبی با نام‌های مختلفی از جمله (نیلوفر آبی، لوتوس یا سوسن شرقی) نیز شناخته می‌شود و در اغلب کشورهای آسیایی و خاور دور به عنوان نماد همگانی مطرح گردیده‌است. گل نیلوفر آبی ریشه در خاک و ساقه در آب دارد و روی آن به سمت خورشید است. این گل نماد مذهب نیز بوده، همچون نماد پاکی و تهذیب نفس. پیام آن برای جهانیان دعوت برای رسیدن به نور زندگی و تابش این نور بر عالمیان است.بوستان نیلوفر آبی

فلسفه گل نیلوفر آبی

نیلوفر آبی که در ضمیر ناخودآگاه انسان ریشه‌ای بلند دارد و در درون خود دنیای خدایان و انسان ها را احاطه کرده با منشاء زندگی و تخیل آدمی جوش خورده‌است، بدین معنی که آشکارکننده رشته‌های شگفت‌انگیز و روحانی می‌باشد که نخستین آدمیان را به جهان می‌پیوندد. نخستین تصاویری که بشر از این گیاه خلق کرده بیانگر حس انتزاع گرایی وی است. از آنجائیکه این رمز ریشه در باورهای دینی- مذهبی و افسانه ای دارد با گذشت زمان، تغییر آداب، عقاید و شرایط اجتماعی نه تنها حضورش کم رنگ نگردیده بلکه مستحکم‌ تر به نمایش خود ادامه داده و قدرت و پایداریش را تثبیت کرده‌است.بوستان نیلوفر آبی

افسانه‌های باستان گل نیلوفر آبی

در افسانه‌ها و باورهای مردمان کهن چنین آمده‌است که در ابتدای خلقت، زمانی که خالق تنها در میان آبهای نخستین قرار داشت، همانطوریکه متعجب بود که خلقت را از کجا شروع کند، برگ لوتوسی را مشاهده نمود که تنها موجود بود، مقداری از گلی که لوتوس در آن رشد می‌کرد در دست گرفت و بر روی برگ لوتوس قرارداد و سطح زمین بوجود آمد. به این ترتیب نیلوفر سمبل جهان گردید و لایه‌های متعدد گلبرگهای آن نمایانکر ادوار مختلف جهان، مقاطع و مراتب گوناگون هستی. درباور آنها هشت گلبرگ نیلوفر نشانهٔ هشت جهت وجود است که پس از خلقت از قعر آبهای اولیه ظهور کردند این هشت جهت عبارتند از (راست-چپ، جلو-عقب، بالا-پائین، بیرون- درون) ظهور نیلوفر از آبهای اولیه که عاری از هر گونه آلودگی بوده، نشانه خلوص، پاکی و نیروی بالقوه‌است که از درون آن نیروی مقدس حیات، دانش و معرفت ظهور می‌کند.بوستان نیلوفر آبی

نمادهای گل نیلوفر آبی

گل نیلوفر آبی بیانگر نمادهای مختلف می‌باشد که مشترک با عقاید سایر ملل نیز هست بعنوان مثال نماد باروری- کامیابی-قدرت حاصلخیزی زمین- حمایت از هر موجود زنده- صلح جهانی- زیبائی، تندرستی، مظهر عشق، ریاضت و عبادت می‌باشد. لوتوس مظهر روشنایی نیز هست در نتیجه حاصل قدرتهای خلاق آتش، خورشید قمر است و به عنوان محصول خورشید و آبها شناخته شده‌است.بوستان نیلوفر آبی

گل نیلوفر آبیو اساطیر ایران

در اساطیر ایران این گل نیلوفر آبی نماد ایزد بانوی ناهید است که جای مهمی در آئین‌های ایران باستان به خود اختصاص می‌دهد وی ایزد بانوی آب می‌باشد که در نقوش برجسته به صورت زنی جوان حجاری شده‌است نام این خدا نخستین بار به صورت آناهیتا در کتیبه‌های هخامنشی دیده شده‌است بنابراین گل نیلوفر آبی را گل آناهیتا به شمار آورده‌اند. گل نیلوفر با آئین مهری نیز پیوستگی نزدیک می‌یابد. در صحنه زایش مهر، او از درون غنچه نیلوفر متولد گردیده‌است بنابراین بر خلاف اینکه ریشه لوتوس را در آئین بودا پنداشته‌اند به آئین مهر یا میتراسیم که قدمتی بس طولانی تراز آئین بودا دارد مربوط می‌گردد. در دین زردتشت این گل سمبل اهورا مزداست. سمبل انسانی اهورمزدا نیم تنه مردی است که شاخه‌ای از گل لوتوس را در میان انگشتان خود گرفته‌است.

بوستان نیلوفر آبیگل  نیلوفر آبی و آئین زرتشتی

زرتشتیان این گل را مقدس می‌دانستند زیرا این گل زیبا درمیان مرداب رشد می‌کند و آنها معتقد بودند که محیط نامناسب زندگی نمی‌تواند دلیلی بر بد پرورش یافتن انسان باشد.

گل نیلوفر آبی در معماری هخامنشی

سنگ نگاره لوتوس در تخت جمشید حکاکی شده‌است که این امر حکایت از اهمیت این گل نزدایرانیان دارد.

زرتشتیان بر این باورند که نیلوفر آبی جایگاه نگهداری تخمه یا فر زرتشت بوده که در آب نگهداری می‌شده‌است.بوستان نیلوفر آبی

تزئین معماری با گل نیلوفر آبی


این گل نیلوفر آبی به صورت نشان پاکی در بناهای هخامنشیان به عنوان تزئین در بناها کاربر داشته‌است. از جمله در بنای تخت جمشید به عنوان تزئین حجاری‌ها و سر ستون‌ها دیده می‌شود.

کوه های مریخی ایران

کوه های مریخیکوه های مریخی حدود ۴۰ تا ۵۰ کیلومتر پس از چابهار به سمت بندرگواتر، کوههایی در سمت چپ جاده نمایان می‌شود که به کوههای مینیاتوری یا کوه های مریخی معروفند. وجود این کوهها با توجه به منظره کاملا متفاوتی که در سمت راست جاده و رو به‌سوی دریا وجود دارد، باعث می‌شود تا یکی از زیباترین جاده‌ها و مناظر طبیعی استان سیستان و بلوچستان به‌وجود آید که به دلیل عدم معرفی، کمتر مورد بازدید قرار گرفته‌اند. این کوهها که از منحصربه‌فردترین کوههای ایران است، به ثبت و حفاظت محیط زیست نیز در نیامده‌اند تا لااقل از این طریق نامش در فهرست مناظر زیبا و بی‌نظیر ایران به‌جا گذاشته شود.کوه های مریخیکوه های مریخی مناظری از کوههای کره ماه را برای انسان تداعی می‌کنند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش خاص کوهها موجب ایجاد شیارها و تراش‌های زیبایی شده است که گویی نقاشی ماهر آنها را به تصویر کشیده است. این کوه‌ها که چاک چاک هستند و شکل‌های نامانوس دارند و فاقد پوشش گیاهی هستند و به خاطر غیرعادی بودن‌شان، در سال‌های اخیر و در میان گردشگران، به کوه های مریخی شهرت یافته‌اند، نمونه‌های بدبوم (بدلند)هستند که پدیده بوم‌شناختی ویژه‌ای است.کوه های مریخی ایرانرنگ تقریبا سفیدرنگ کوه (چیزی میان طوسی و سفید) با واریزه‌های بسیار در پای ‌آن، وجود گرما و حرارت و شرجی هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوی دیگر آن دریا که به‌این منظره آغوش گشوده است، مناظری رویایی و تخیلی را در ذهن بیننده پدید می‌آورد. همین منظره منحصربه‌فرد که جاده چابهار – گواتر آن را به دو نیم تقسیم کرده، باعث شده تا این جاده به یکی از زیباترین جاده‌های ایران تبدیل شود. یک‌سو کوه‌های مخروطی مریخی با آن رنگ خاکستری خیال‌انگیز و سوی دیگر دریای سبز و ماسه‌های اندکی سرخ با درختچه‌های بیابانی در کرانه آن.

کوه های مریخیدشت که در میان جاده آبگیر می‌شود، تالاب‌هایی را پدپد می‌آورد، که در سوی دریا صورتی است و در سوی کوه خاکستری مایل به سفید. جایی که به آن تالاب صورتی می‌گویند. این جاده که با سراشیبی‌ها و سربالایی‌های بسیار، نمایان شدن گاه‌به‌گاه دریا در سمت چپ و نظاره منظره از ارتفاع، از جاذبه‌های خاص گردشگری در استان سیستان و بلوچستان است.
رشته کوه‌های مریخی که فقط در مناطق جنوبی استان سیستان و بلوچستان واقع شده است، توانسته ترسیم‌گر یک جاذبه طبیعی زیبا باشد. این کوه‌ها در زمان‌های گذشته به زیرخروارها خاک مدفون بوده و امروزه با گذشت زمان‏، مشاهده می‌شوند. در اثر تغییرات جوی و آب و هوایی و باران‌های موسمی‏، خاک‌ها از روی آنها به دامنه‌ها ریخته شده و چهره اصلی این کوه‌ها نمایان شده است.کوه های مریخیکوه های مریخیدر پهنه بعضی از این کوه‌ها مشاهده می‌شود که برخی مواقع ارتفاع آنها تا پنج متر می‌رسد و در دیگر نقاط این بیابان‌ها بعضا بلندی آنها تا ۱۰۰ متر و حتی بیشتر هم دیده می‌شود. جنس این پدیده از مقاومت خاصی برخوردار است، به‌طوریکه بالا رفتن از آن به مثال بالا رفتن از صخره است.
شکل‌های نامانوس این پدیده‌ها، ناشی از فرسایش سریع در برابر باد و باران است که بر خلاف فرسایش‌های آرام و طبیعی، مهلتی برای رویش گیاهان باقی نمی‌گذارد و سرزمین را دندانه دندانه و پر از لبه‌ها و چاک‌ها نشان می‌دهد. همچنین، مقاومت نایکسان لایه‌های زمین، در این منطقه‌ها گاه سبب شکل‌گیری ستون‌هایی با کلاهک‌هایی بر سر یا کوه‌هایی که گویی با چاقو سر آن‌ها را بریده‌اند، می‌شود.کوه های مریخیبا رسیدن به دهکده صیادی “تیس” منظره کوه های مریخی در کنار جاده به پایان می‌رسد. قدمت این روستا به ۲۵۰۰ سال قبل می‌رسد و در کتاب فتوحات اسکندر مقدونی بعنوان تیز مشهور بوده و به مرور زمان به تیس تبدیل شده است.

 کوه های مریخی کوه های مریخی کوه های مریخی کوه های مریخی کوه های مریخی کوه های مریخی

شهمیرزاد

شهمیرزادشهمیرزاد در منطقه ای کوهستانی، در ۲۵ کیلومتری شمال سمنان و در دامنه کوه های البرز شمالی واقع شده و دارای طول و عرض جغرافیایی ۵۲ درجه و ۲۱ دقیقه شرقی و ۳۵ درجه و ۴۶ دقیقه شمالی است و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۰۵۰ متر می باشد. بلندترین قله شهمیرزاد با ارتفاع ۳۹۶۵ متر نیزوا نام دارد که در منطقه دهستان چاشم قرار گرفته است. میانگین دما سالیانه ۸/۳ درجه سانتیگراد می باشد که بین ۱۶ درجه زیر صفر سردترین و ۳۴ درجه بالای صفر گرمترین ماه سال متغیر است. شهمیرزاد در مجموع بهار و تابستانی معتدل دارد و سرمای آن از اواخر آبان آغاز و تا پایان فروردین ادامه می یابد.
شهمیرزاددر توصیف ویژگی های آب و هوایی شهمیرزاد باید گفت اختلاف ارتفاع سمنان و شهمیرزاد از سطح دریا حدود هزار متر است که این امر از عجایب طبیعت استان سمنان است که در فاصله ۲۵ کیلومتری تا این اندازه اختلاف دما وجود دارد لذا بی جهت نیست که شهمیرزاد را “بهشت کویر” نامیده اند.
شهمیرزاد دارای چندین قله و تپه، سه قلعه تاریخی شیرقلعه، قلعه شیخی و دژ وهل، ۱۶ چشمه، ۱۵ نهر و حدود همین تعداد قنات، بیش از ۱۰ استخر و… است.شهمیرزادشهمیرزاد از مناطق مختلفی تشکیل شده است از جمله مناطق شیخ چشمه سر، چاربیدان، اسیوسر، پل تک، شیخی، مازرون کوچه، کاهش، ارشک، بیدان، مرغک، مصلا، مرو، گنون لاودار، پل پی، محرم دشت، چهارکوچه، دروازه، حمام دشت، چشمه سر، اسال سر یا استخر چمن، بن بون یا چاشمیج محله، اسالی، کلا ته و ملک طیبی، پشته، ویون در، وره دار، لهر، لزر، بلبل دره، لوچال، گل باغ، کشت و صنعت، همچنین ده صوفیان، پرور، کلیم، کاورد، فینسک، تلاجیم، ملاده، شلی، هیکو، رودبارک، فولا دمحله، چاشم و خطیرکوه از روستاهای اطراف آن است .شهمیرزادمحصولا ت زراعی آن شامل گندم، جو، یونجه، شبدر، سیب زمینی، چغندر، حبوبات، سبزیجات و صیفی است اما محصولات باغی و سردرختی آن از اهمیت و اعتبار بیشتری برخوردار است. مهمترین محصولات باغی و سردرختی شهمیرزاد گردو و آلوست ضمن این که سیب، گلابی، آلبالو، به، بادام، آلوچه، گوجه سبز، قطره طلا و برغانی، غوره انگور، سنجد، زردآلو، بیدمشک نیز از محصولات دیگر این سرزمین است.
شهمیرزادگردو مهمترین محصول منحصر به فردی است که جنبه صادراتی دارد و مهمترین منبع درآمد شهیمرزاد به شمار می رود. درختان گردو در این شهر که در گذشته به میخ طلا شهرت داشتند همانند درخت نخل دارای شناسنامه و سند مالکیت جداگانه ای هستند و مهریه بسیاری از زنان نیز بوده است.

 شهمیرزاد شهمیرزاد شهمیرزاد شهمیرزاد شهمیرزاد

سرو ابرکوه

سرو ابرکوهسرو ابرکوه با عمر تقریبی ۴۰۰۰ سال (به گفتی برخی منابع ۲۵۰۰ سال تخمین زده اند) به عنوان پیرترین درخت ایران و احتمالاً آسیا و سومین درخت پیر جهان به حساب می‌آید.

سرو ابرکوه یکی از آثار طبیعی ملی ایران است.

این درخت که در شهر ابرکوه (ابرقوه) قرار دارد یکی از پیرترین موجودات زنده دنیا است. محیط تنهٔ این درخت در روی زمین یازده و نیم متر است و بلندای آن بین ۲۵ تا ۲۸ متر برآورد شده است.

سرو ابرکوه

حمدالله مستوفی در کتاب نزهت القلوب که در سال ۷۴۰ قمری تألیف شده درباره ابرکوه می‌نویسد: «در آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد…». دانشمند روس الکساندروف، عمر این سرو را بیش از ۴٬۰۰۰ سال می‌داند. برخی از افسانه‌ها، کاشتن آنرا به زرتشت نسبت می‌دهند
در ایران باستان کاشتن درخت از اهمیت بسیار بالایی در طبقات مختلف جامعه برخوردار بوده است.

در نگاره‌ها و آثار باستانی مانند حجاری‌های دوره هخامنشی در تخت جمشید، نماد درخت و به طور خاص، “سرو” آورده شده است.

در فرهنگ زرتشتیان آمده است: سرو به دلیل آن که درختی همیشه سبز است همواره در ایران اهمیت خاصی داشته و سرو پنج هزار ساله ابرقو نیز که آن را سرو زرتشت می‌نامند، نمادی از همین امر به شمار می‌رود.

اخیرا دانشمندانی از ژاپن و روسیه از این درخت دیدن کردند و عمرش را تا هشت هزار سال برآورد کرده اند. پیشتر “الکساندر روف” دانشمند روسی، عمر آن را به ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ سال برآورد کرده بود. “حمدالله مستوفی” هم در کتاب “نزهت القلوب” که به سال ۷۴۰ هجری قمری تالیف شده است، درباره این سرو آورده است: در آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد چنانچه سرو کشمیر و بلخ، شهرتی داشته و اکنون این از آن بلندتر و بزرگتر است. برخی مورخین معتقدند: نهال این درخت را “یافث” پسر نوح کاشته است.

مه گردی ! جایی که سنگ روی سنگ بند می‌شود

یکی از جاذبه‌های طبیعی استان کهگیلویه وبویراحمد روستای زیبای «مه گردی» در شمال شهر زیبای سرفاریاب و دامنه‌های کوه استوار «نیر» است.
«مه گردی» گرچه اکنون به علت مهاجرت ساکنان خود چندین سال است که خالی از سکنه است؛ اما جاذبه طبیعی بکر و چشمه‌های جوشان آن همواره مأمن گردشگران و طبیعت دوستان است.
این منطقه زیبا و رویایی دارای پوشش گیاهی متنوع و طبیعت دل‌انگیزی است که اگر نتوان گفت بی‌نظیر، اما کم‌نظیر است.

مه گردیالبته چیزی که در «مه گردی» بیش از هر چیز دیگر خودنمایی می‌کند و به عنوان نماد این منطقه شناخته می‌شود؛ سنگ زیبا و خارق‌العاده‌ای است که به «سنگ چهره» مشهور است.
سنگ چهره در ۱۰۰ متری روستای متروکه مه گردی و بر فراز صخره‌ای به ارتفاع ۸۰۰ متر قرار دارد.
سنگ چهره با ارتفاع دو متر و طول سه متر روی سنگی کوچک در حدود نیم متر قرار گرفته که محل اتصال این دو سنگ کمتر از ۳۰ سانتی‌متر است.
سنگ چهره به دلیل قرار گرفتن در لبه پرتگاه بلند از بیشتر مناطق سرفاریاب قابل مشاهده است و با استقامت خود درس بردباری به انسان‌های پائین دست خود داده است.
به گفته محسن افشون، کارشناس ارشد زمین‌شناسی، دلیل ایجاد این سنگ، فرسایش است و با وجود جنس ضعیف‌تر سنگ زیرین و فرسایش آن توسط آب‌های جاری، این سنگ زیبا به وجود آمده و زیبایی آن دوچندان شده است.
این کارشناس زمین‌شناسی می‌افزاید: گرچه این سنگ صدها سال است که پابرجا مانده، اما طبیعت گردان و کوهنوردان باید سعی کنند از هر حرکتی که موجب ایجاد ضربه و برهم زدن تعادل و استحکام این سنگ می‌شود، اجتناب کنند.
محمد پوش، مرد میان‌سالی است که دوران نوجوانی و جوانی خود را در «مه گردی» و در کنار این سنگ گذارنده است؛ وی می‌گوید: این سنگ چند صد سال است که وجود داشته و در میان مردم منطقه از قداست و اعتبار خاصی برخوردار است.
این مرد میان‌سال از سنگ چهره به عنوان یار غار خود نام می‌برد و بیان می‌کند: تمام خاطرات آبا و اجداد ما با این سنگ گره خورده است.

مه گردیبخشدار سرفاریاب نیز با اشاره به مناطق بکر و دیدنی که در سرفاریاب وجود دارد از منطقه گردشگری مه گردی و سنگ چهره به عنوان نماد سرفاریاب یاد می‌کند و می‌گوید: وجود سنگ زیبای چهره در این منطقه و نیز آب و هوای کوهستانی آن، جاذبه‌های سحرانگیزی را در این منطقه رقم زده است.
مرتضی دانایی‌نیکو عنوان می‌کند: سرفاریاب مقصدی بی‌نظیر برای مسافران نوروزی خواهد بود و به طبیعت‌دوستان توصیه می‌کنیم، برای یک‌بار هم که شده از سنگ سحرآمیز چهره و مه گردی دیدن کنند.

کویر مرنجاب

کویر مرنجاب

جاذبه های زیبای کویر مرنجاب

کویر مرنجاب جاذبه های بسیاری از جمله کاروانسرای شاه عباسی، تپه‌های شنی، دریاچه نمک، جزیره سرگردان، شش ضلعی های کویر و … بازدید می کنند و ساعاتی به یادماندنی را در دل کویر می گذرانند. برای آشنایی بیشتر اطلاعات مختصری در زیر آمده است:

کاروانسرای تاریخی شاه عباسی

کاروانسرای تاریخی شاه عباسی: این کاروانسرا که به کاروانسرای مرنجاب نیز مشهور است، به دستور شاه عباس صفوی در کنار قنات مرنجاب و در مسیر راه ابریشم ساخته شد و دلیل اصلی ساخت آن این بود که تا زمان شاه عباس، این تصور نمی رفت که با وجود دریاچه نمک در این ناحیه وسیع کویری، دشمن قصد هجوم به پایتخت را داشته باشد؛
مسافر خانه کویر مرنجاباما پس از حمله ازبک ها و افغان ها که تا اصفهان پیش رفته بودند، شاه عباس را بر آن داشت تا یک پایگاه نظامی را در کویر مرنجاب بنا کند. سربازان مسلح در این کاروانسرا امنیت عبور کالا از چین به اروپا و بالعکس را تامین می کردند. ضمن این که کاروانیانی که قصد سفر به خراسان، اصفهان، ری و بالعکس را داشتند در کاروانسرای مرنجاب به استراحت می پرداختند.

این کاروانسرا به شکل مربع و با شش برج که در دیواره های آن تعبیه شده، ساخته شده است. بیرون کاروانسرا برکه ای وجود دارد که آب آن از دو چشمه آب شور و آب شیرین تامین می شود.

کویر مرنجابکویر مرنجاب

تپه های شنی

تپه های شنی: نام دیگری که با آن شناخته می شوند، رمل های شنی است. این رمل ها در شرق کاروانسرا و تا جایی که چشم کار می کند دیده می شوند. طرز تشکیل تپه های شنی به این صورت است که وقتی باد ماسه ها را جابجا می کند، اگر با مانعی مانند سنگ ها یا گیاهان و … برخورد کنند متوقف می شوند و کم کم به مقدار آن ها افزوده می شود؛ در نتیجه به تپه تبدیل می شوند. زمانی که دانه های شن با وزش باد حرکت می کنند، مناظر بدیعی را برای طبیعت گردان در تور کویر مرنجاب پدید می آورند.
جاذبه های زیبای کویر مرنجاب جاذبه های زیبای کویر مرنجاب کویر مرنجابدریاچه نمک: این دریاچه در اصل بقایای دریای مرکزی ایران یعنی تتیس است؛ رودها و سیلاب هایی که نمک موجود در خاک شور منطقه را در خود حل کرده و به این دریاچه سرازیر شده اند حجم دریاچه را تشکیل می دهند.
کویر مرنجاب

جزیره سرگردان

جزیره سرگردان: یکی دیگر از جاذبه های تور کویر مرنجاب، وجود این جزیره است که از سنگ های آتشفشانی پدید آمده و هیچ گونه پوشش گیاهی ندارد. اطلاق نام سرگردان به این خاطر است که پیشینیان معتقد بودند این جزیره دائما درحال حرکت است و از جایى به جاى دیگر حرکت مى کند اما وقتی از فاصله دور به این جزیره نگاه می کنید، دو انتهای جزیره در افق محو می شوند و منظره ای مانند کشتی سرگردانی در بیکران کویر به وجود می  آید. این محوشدن دو انتهاى خط افق ناشى از گرماى شدید منطقه و در نتیجه خطاى دید و شکست نور است.
کویر مرنجاب

چند ضلعی های کویر و اشکال پفکی

چند ضلعی های کویر و اشکال پفکی: به دلیل سطحی بودن آب این مناطق کویری، و درجه حرارت بالا هنگامی که آب های زیر زمینی تبخیر می شوند و از خاک بیرون می آیند، این چند ضلعی ها و اشکال پفکی را به وجود می آورند.
کویر مرنجاب

چاه دست کن

چاه دست کن: یکی از دیدنی های تور کویر مرنجاب، منطقه چاه دستکن است. سطح آب چاه حدود دو متر است؛ با این که چاه در نزدیکی بزرگ ترین نمکزار ایران قرار دارد، اما آبی شیرین و گوارا دارد و در حال حاضر آبشخور شترهای منطقه شده است.

جاذبه های زیبای کویر مرنجاب %da%a9%d9%88%db%8c%d8%b1-%d9%85%d8%b1%d9%86%d8%ac%d8%a7%d8%a8-1کویر مرنجابکویر مرنجاب کویر مرنجاب کویر مرنجاب کویر مرنجاب کویر مرنجاب کویر مرنجاب %da%a9%d9%88%db%8c%d8%b1-%d9%85%d8%b1%d9%86%d8%ac%d8%a7%d8%a8-2

رامیان

شهرستان رامیان در شرق گلستان از نظر جغرافیای طبیعی به ۲ قسمت جلگه ای و کوهستانی تقسیم می شود. برخی دیدنی های این شهرستان شامل چشمه گل، آبشار شیرآباد، غار شیرآباد، قلعه ماران، پارک جنگلی آهنگران، امامزاده پیر، مسجد سادات، تپه های انجیلو، نقارخانه، مدرسه و کاخ رضاشاهی و بقعه الهادی و … است.

گل رامیان: دلیل نامگذاری این منطقه به گل رامیان به فرهنگ و زبان مردم بومی این ناحیه مربوط است و گفته می‌شود از نظر تاریخی جمعیت غالب منطقه از نژاد ترک و تیره‌ای از ایل گرایلی هستند و کلمه ” گل” در ادبیات ترک به جای گود و عمیق که آب در آن جمع می‌شود، اطلاق شده و تلفظ دقیق آن نیز در ترکی “گوء‌ل” است.
کلمه ” گل ” در زبان ترکی به منطقه ای گود و عمیق که آب در آن جمع می شود گفته می شود.گل، کلمه ای آرامی و به معنای جشمه جوشان است.
گل رامیان به عنوان عنصر نمادین جایگاه مقدس نیایش آب در فرهنگ و آداب و هنر سرزمین آرامیان جایگاه ویژه ای داشته است.

ویژگی گل رامیان، با موجودیت باستانی و تاریخی و طبیعی یگانه آن را در ادوار مختلف هاله ای از اسطوره و واقعیت را بر آن روا داشته و بدین گونه این نگین سبز (کبود استخر ) دره بیژن با حوادث تاریخی و طبیعی که در کرانه آن حادث شده بسان دروازه و دالان بهشت راهی بدرون واقعیت تاریخ و جغرافیای شگفت سرزمین مقدس رامیان (آرمیان ) گشوده تا کلید حل معمای خاستگاه زمینی انسان د ر آرام هی تی (زمین جاودانه مقدس) در مباحث فرهنگ جهانی سازمان یونسکو و در طرح بازشناسی خاستگاه نخستین- انسان و زیست کره – مطرح بوده باشد!

*پنهان خانه اعجاز آفرینش
این چشمه در حدود ۶ کیلومتری جنوب شهر رامیان و در دامنه کوه پنهان خانه اعجاز آفرینش خداوند را در شرق استان گلستان به نمایش گذاشته است.
چشمه گل رامیان به صورت یک استخر طبیعی و بیضی شکل به طول ۹۰ متر و به عرض ۸۰ متر و براساس کتب تاریخی به عمق ۴۴ متر و به روایتی ۸۰ متر است که در ارتفاع ۳۲۰ متری از سطح دریا قرار دارد.
این چشمه در ۵ کیلومتری جنوب شهرستان رامیان و در ۸۵ کیلومتری مرکز استان (گرگان) قرار دارد. از ۳ طرف به جنگل و از یک طرف به زمین های زراعی متصل است. آب چشمه از کف زمین می جوشد.
در گل رامیان گونه های ماهیان شامل ماهی سفید رودخانه ای، سیاه ماهی و ماهی آبر نوئیدز را می توان یافت.
عمده ماهیان گل، ماهی سفید رودخانه ای است و تغذیه این ماهی بیشتر از حشرات آبزی و نرم تنان است این گونه ماهی در این منطقه دارای ارزش صید ورزشی با قلاب است.
پوشش گیاهی اطراف آن را درختان پهن برگ، بلوط، درختچه های ولیک پوشانده است و در نزدیکی این مجموعه دلپذیر و با اهمیت ذخیره گاه جنگلی «زربین» واقع شده است.
علاوه بر چشمه گل، باغ قصر، آبشار سرخه کمر با چشمه ساران متعدد با هفت آبشار زیبا و پرآب در منطقه نیلبرگ رامیان تفرجگاه خوبی برای عاشقان طبیعت است.
هرسال گردشگران و طبیعت گردان زیادی برای بهره مندی از جاذبه های منطقه سفر می کنند و برای نوروز نیز تدابیر لازم برای پذیرایی از مسافران و طبیعت گردان فراهم شده است.

جاذبه های این شهرستان فقط منحصر به شهر نبوده و زیباییهای مختلف قطعه ای بهشت را در این نقطه از کرانه خزر ایجاد کرده تا جایی که لقب نگینی و صدف کرانه خزر را به خود اختصاص داده است.
این جاذبه طبیعی یکی دیگر از شگفت انگیز ترین دیدنی های طبیعت ایران است . این چشمه در جنوب شهر رامیان یکی از شهرهای استان گلستان واقع شده است .
گفتنی است شهرستان رامیان واقع در استان گلستان دارای چشمه های زیبای دیگری همچون ،گلبرگ رامیان، سیدکلاته رامیان ، چشمه نیلبرگ رامیان بخشی از چشمه های رامیان است که هریک بخشی از دیدنی های طبیعی شهر رامیان را نشان می دهد.
این چشمه گل از جاذبه های بکر و طبیعی شهرستان است که نیازمند توجه ملی است.

چشمه گل رامیان،نگینی در کناره خزر

“چشمه گل” در حدود شش کیلومتری جنوب شهر رامیان و در دامنه کوه “پنهان خانه” اعجاز آفرینش خداوند را در شرق استان گلستان به نمایش گذاشته .این چشمه زیبا و پرجاذبه با چشم‌اندازی زیبا به عنوان “نگین طبیعت”، دیدگان هر بیننده‌ای را خیره می‌کنه.

قلعه ماران (قلعه میران یا قلعه موران یا دژ تاکی)

قلعه ماران (قلعه میران یا قلعه موران یا دژ تاکی) قله‌ای به ارتفاع ۲۴۳۰ متر است که در ۱۲ کیلومتری جنوب رامیان قرار گرفته، از نقاط دیدنی و باشکوه با چشم‌انداز جالب و زیبا است. در بالای این قله زمینی مسطح به مساحت ۳ کیلومتر مربع قرار دارد که در طول تاریخ، مرکز برخی حکومت‌ها بوده به عنوان مثال گفته می‌شود که قلعه ماران یکی از شهرهای اصلی هیرکانیا در زمان اشکانیان بوده است. همچنین این قلعه به دلیل موقعیت مناسب، دژی محکم جهت پناه گرفتن بود.

قلعه ماران چشمه گل رامیان به صورت یک استخر طبیعی و بیضی شکل به طول ۹۰ متر و به عرض ۸۰ متر و براساس کتب تاریخی به عمق ۴۴ متر و به روایتی ۸۰ متر است که در ارتفاع ۳۲۰ متری از سطح دریا قرار دارد. این چشمه در ۵ کیلومتری جنوب شهرستان رامیان و در ۸۵ کیلومتری مرکز استان (گرگان) قرار دارد. از ۳ طرف به جنگل و از یک طرف به زمین های زراعی متصل است. آب چشمه از کف زمین می جوشد. پوشش گیاهی اطراف آن را درختان پهن برگ، بلوط، درختچه های ولیک پوشانده است و در نزدیکی این مجموعه دلپذیر و با اهمیت ذخیره گاه جنگلی «زربین» واقع شده است. رنگ این چشمه به دلیل عمق زیاد سبز تیره بسیار خوشرنگ و جالب است.

آبشارهای زیبای سرخه کمر

محیط آبشارهای زیبای “سرخه کمر” در دل جنگلهای انبوه شرق رامیان قرار دارد و طبیعت بسیار زیبایی را رقم زده است. سرخه کمر نام اولین آبشار از مجموعه آبشارهایی به همین نام است . بیش از ۸ آبشار در مسیر سرخه کمر وجود دارد که ارتفاع اولین آبشار حدود ۲۳ متر می باشد. به فاصله ی کمتر از نیم ساعت ۳ آبشار دیگر نیز دیده می شود .   

قلعه کنگلو

قلعه کنگلوقلعه کنگلو یکی از دور افتاده‌ترین و آبادترین قلعه‌های سواد کوه بوده و در ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی دوآب، شرق شهر پل سفید و در اراضی دهستان راستوپی و خطیرکوه، در مجاورت روستای کنگلو قرار دارد.
نمای خارجی قلعه را یک باروی عظیم سنگی تشکیل می‌دهد که در قسمت میانی و طرفین آن، برج‌های دیده‌بانی تعبیه شده‌است. فضای داخلی این قلعه با توجه به بقایای آن، مدور و در دو طبقه ساخته شده‌بود که قسمت عمده آن از بین رفته و در حال ویرانی است. عمده مصالحی که در ساختمان قلعه به کار رفته عبارتند از؛ سنگ لاشه با ملات آهک و سنگ ریزه.
قلعه کنگلو

قلعه‌ای زیبا که بازوانش باز است

مسیر دسترسی به آن بعد از عبور از رودخانه آریم و دوراهی چاشم، ۱۶ کیلومتر طول دارد. محل احداث آن نیز بر سر کوهی منفرد و سنگی بر لب آب آریم تنگه می‌باشد و اختلاف ارتفاع آن با راه آهن دوآب ۱۱۸۴ متر است.
قلعه کنگلو زمانی در سه طبقه احداث شده‌بود. اما با توجه به از بین رفتن بخش اعظمی از معماری طبقه سوم، کار کاوش در فضاهای طبقه دوم به روش ارگانیک آغاز شد. در این طبقه سه فضا، یکی در وسط به شکل مستطیل و دو دیگر به شکل نیم دایره در دو طرف آن کشف شد و حفاری آن‌ها تا روی کفی از جنس ملات گچ که در نتیجه پر نمودن طبقه اول احداث شده‌است، ادامه یافت.

قلعه کنگلوعناصر معماری مکشوف شامل دیوارهای جدا کننده، طاق و قوس پنجره، طاقچه و ورودی‌ها، با چسباندن شماره‌های لوکس و شناسه‌های عمق و لایه مستند‌سازی و سپس اطلاعات و شناسنامه هر یک از عناصر پس از برداشت‌های فنی، مرقوم شده.

قلعه کنگلو
در قسمت میانی و طرفین بارو، برجهای دیده‌بانی را تعبیه کرده بودند. فضای داخلی قلعه با توجه به آثار باقیمانده دایره شکل و در دو طبقه ساخته شده بود. پلان و شکل این بنا د رمیان قلعه‌های ایران منحصر بفرد می‌باشد. برج‌های کناری برای استحکام بیشتر توپر ساخته شده اند تا بر استواری و استحکام باروها بیافزایند این دو برج به یک برج مدور بزرگ منتهی می‌شدند که ارگ اصلی قلعه بوده و ورودی کوچکی در پائین قرار داشت.
بیشتر قسمت‌های آن در طی زمان از بین رفته و در حال حاضر نمای بیرونی آن شامل دو باروی عظیم به شکل دو بازوی گشاده می‌باشد. نوع معماری آن طوری است که مانع ورود غریبه‌ها و مهاجمین به داخل می‌شد و تنها مسیر ورودی به این کوه کله قندی پر شیب را مسدود می‌کرد.
در کنگلو نشانه‌هایی مانند اشیایی با علائم میتراییسمسی یافته‌شده که نشان می‌دهد این مکان نیایشگاه مهر (میترا) بوده‌است.قلعه کنگلوبعضی نیز به علت یافته‌شدن چربی در این مکان؛ عقیده دارند این قلعه نیایشگاه آناهیتا (الهه‌ی آب) بوده‌است.
قلعه کنگلو به هنگام حملات و یورش ناگهانی دشمنان دارای کاربردی سپر مانند بود و در طراحی آن، جنبه تدافعی را در اولویت قرار داده‌اند. این بنا احتمالاً مربوط به قرون اولیه اسلامی می‌باشد و بدلیل نبود شواهد و مکتوبات تاریخی تاریخ دقیق آن تاکنون مشخص نشده است.

قلعه کنگلو