کشور عزیزمان ایران کشوری در جنوب غربی آسیا در منطقهٔ خاورمیانه با ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومترمربع وسعت و بر پایهٔ آخرین آمار سرشماری سازمان ثبت احوال کشور در سال 1390 جمعیت ایران با احتساب مهاجرت ها بیش از 75 میلیون نفر است و پایتخت، بزرگ‌ترین شهر و مرکز فرهنگی، صنعتی و سیاسی این کشور تهران است.

پیشینهٔ آن را در اسطوره‌های کهن ‏ایرانی به آغاز تاریخ می‌رسانند ولی آغاز تاریخ سیاسی آن از آغاز شاهنشاهی مادها است.‏ ایران در شرق با افغانستان و پاکستان؛ در شمال شرقی با ترکمنستان، در بخش میانی شمال با دریای خزر، در شمال غربی با ‏جمهوری آذربایجان و ارمنستان؛ در غرب با ترکیه و عراق؛ و در جنوب با آبهای خلیج فارس و دریای عمان همسایه‌ است.‏‎
ایران زیبا

روستای کندوان

روستای کندوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان سهند بخش مرکزی شهرستان اسکو واقع شده‌است. این روستا دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی‌است که یکی از مهم ترین آن، شکل خانه‌های روستا هست که به‌ مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده‌اند است.
در حقیقت آنچه به کندوان هویت باستانی و تاریخی داده است، وجود ۱۱۷ خانواده و منزل مسکونی درون توده‌های مخروطی و هرمی شکل صخره‌هاست. می‌توان گفت وجه تسمیه کندوان به خاطر خانه‌های کندویی شکلی است که در دل این صخره‌های مخروطی قرار گرفته‌اند.
قابل ذکر ست، تونل کندوان جاده چالوس ، افرادی از این روستا که مهارت خاصی در کندن کوه داشتند بکار گرفته شدند و به پاس زحمات این افراد و تقدیر از اشخاص، نام این تونل را هم کندوان گذاشتند.

روستای کندواندر اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوه های سهند؛ منظره‏ای در یکی از خوش آب و هواترین نقاط ایران ایجاد شده که بیشتر به نظر خواب و خیال می آید. ده ها کران چندتایی، جفتی، تکی، مخروطی شکل و دوک مانند؛ یکی از بهترین مناظر طبیعی ایران را مجسم ساخته است. از دهانه‏های آتشفشان سهند و دیگر کوه های آتشفشانی اطراف، طی هزاران سال، مواد مذاب بیرون می‏جهیده است. این گدازه ها در طی قرون متمادی روی هم انباشته و به تدریج بر روی آنها پوسته‏ای از سنگ ایجاد گردیده است. توده ها و گدازه های مذاب آتشفشانی به وسیله باد و بوران طی هزاران سال متمادی تغییر شکل داده و به فرم کران در آمده است. به تدریج قسمت های کمتر سخت کران ها ریخته و قسمت های سخت‏تر باقی مانده و وضعیت کنونی را که بیشتر به معجزه طبیعی شباهت دارد ایجاد نموده است. باد و باران مفرط به خصوص در کران های ناحیه ورودی روستا بیشتر موثر بوده و صدمه زیادی به آنها وارد آورده، در صورتی که در شرق و انتهای روستا به خاطر وجود تپه های مرتفع کران ها بلندتر و سالم‏تر باقی مانده است.

روستای کندوان روستای کندوان

در روستای کندوان شکل خارق العاده و چشمگیر و خاص طبیعت است که انسان را به سوی خود کشید. به خصوص انسانی را که سرگردان گشته و برای دفاع از زندگی خود در جستجوی پناهگاه امنی است. در این مورد احتمالا حمله مغولان سبب شد که مردم روستاهای اطراف و بخصوص “حیله ور” از موقعیت طبیعی کران ها استفاده نموده به تدریج درون کران ها را خالی کرده و در آنها مستقر شوند. بدین ترتیب هم خود را از نظر مقابله با بیگانگان در امان دیدند هم سکونت در کران ها را در تابستان و زمستان برای مقابله با سرما و گرما کاملاً مطبوع یافتند.

روستای کندوان روستای کندوان روستای کندوان

روستای هرانده

روستای هرانده روستایی ییلاقی و تابستانی است اما بین طبیعت گردان منطقه البرز و پایتخت به پاییزش شهره شده است. روستای هرانده حدود آبان ماه روستا زرد، نارنجی و قرمز می شود و کم کم خودش را برای زمستان سرد آماده می کند، بنابراین تا برگ های روستای هرانده نریخته اند و روستا بی رنگ و برگ نشده، باید راه افتاد تا یک منطقه زیبا و تاریخی نزدیک فیروز کوه را از نزدیک دید. طبیعت رنگارنگ هرانده با همه دیدنی های اطرافش درخنکای پاییز جان می دهد برای یک پیاده روی تا چند قدمی از کوه هایش بالا رفت، شیب دره هایش را پایین آمد و کمی هم کنار رودخانه های پر آبش لم داد. هرانده از آن مناطقی است که یک بسته کامل گردشگری دارد؛ روستایی قدیمی با خانه های منحصر به فرد، قلعه های تاریخ، امامزاده، باغ و مزرعه، غار، رودخانه های پر آب و خلاصه یک طبیعت زیبا با مزه ای از تاریخ. می توان یک روز خوب را در هرانده آغاز کرد و از همان راه رفته و جاده فیروز کوه، غروب به خانه بازگشت.
در گردش یک روزه تان در روستای هرانده ، می بینید که نه از زباله و آلودگی خبری هست و نه از اثرات آتش و تخریب درختان. شما هم به عنوان یک گردشگر، حافظ طبیعت این روستا باشید. علاوه بر این، بدون اجازه وارد باغ ها و مزارع مردم نشوید و با حفظ شئونات اخلاقی یک طبیعت گرد، مردم روستا را از مسافران آزرده خاطر نکنید.

روستای هرانده روستای هرانده بهترین فصل برای بازدید از روستای هرانده و غار بورنیک

روستای هرانده همیشه زیباست، اما طبیعت بکر آن در بهار و پاییز جلوه دیگری دارد. توجه داشته باشید، در صورت نداشتن تجربه در غارنوردی در زمستان به غار وارد نشوید و در پیشروی به داخل غار محتاطانه عمل کنید. سفر در تابستان و تماشای ایل الیکایی و اصانلو هم روایت دیگری از سفر را پیش رویتان قرار می‌دهد.

روستای هرانده

یک غار پاییزی

اگر دنبال هیجان هستید، سراغ غار «بورنیک» بروید که تقریباً سه کیلومتر با روستاى هرانده (در ۱۰ کیلومترى جاده فیروزکوه- تهران) فاصله دارد. اگر قصد غار بورنیک کردید، باید از جنوب روستا راه بیفتید، از روستا تا غار حدود یک ساعت و نیم باید پیاده روی کنید. سعی کنید در ساعت های اول روز که آفتاب شدید نیست، این قسمت را طی کنید چون در مسیر چندان خبری از سایه درختان نیست. دمای داخل غار سرد و در تمام سال ثابت است، بنابراین حتی در ماه های گرم هم باید لباس گرم همراه داشته باشید. یک گروه طبیعت گرد معمولی به حدود دو ساعت زمان برای رفت و برگشت در این غار نیاز دارند.

غار بورنیکدر نزدیکی این روستای خوش آب و هوا، غاری باستانی و شگفتانگیز به نام غار بورنیک وجود دارد. غار بورنیک در ۶ کیلومتری جنوب روستای هرانده واقع شده و مسیر سرشار از زیبایی‌های طبیعی رسیدن به آن یک کوهپیمایی نه چندان ساده است، که حدود ۱ ساعت و نیم طول می‌کشد. این غار با سنگ‌ها و ساختارهای زیبای قندیلی و کلم شکلاش، بسیار زیبا و دیدنی است و از منظر زمینشناسی و زیبایی کمتر غاری مشابه آن در کشورمان می‌توان پیداکرد.

غار بورنیککلمه‌ی بورنیک به معنی محل امن و جان پناه است. این غار در دوران پیش از تاریخ به عنوان محلی برای زندگی و پس از آن به‌عنوان پناهگاه در مواقع خطر استفاده می‌شده است. وارد غار که می‌شوید، اگر کمی سکوت کنید، صدای چکیدن قطره‌های آب را می‌شنوید که طنینی است پر رمز و راز که آدمی را به عمق طبیعت و خویشتن پیوند میزند. بر دهانه‌ی غار بورنیک که بایستید تصور انسان‌هایی که هزاران سال قبل به همین چشمانداز خیره می‌شدند، هیجان ویژه‌ای دارد.

غار بورنیک

غار بورنیکسفر به روستای هرانده و غار بورنیک سفری ماجراجویانه و خاطرهنگیز است. از دیگر جاذبه‌های گردشگری این منطقه می‌توان به برج دیدهبانی متعلق به قرون ۴ و ۵ هجری اشاره کرد. همچنین این روستا محل عبور و اتراق گاه ایل الیکایی و ایل اصانلو در فصل تابستان است که تماشای زندگی صاف و ساده‌ی آنان بسیار لذتبخش است.

در نزدیکی روستای هرانده و غار بورنیک، دشت آزو و روستای نوا قرار دارد که از دیگر مناطق چشم‌نواز و بکر سرزمینمان است. اگر فرصت کافی دارید می‌توانید گذری به آنجا را نیز چاشنی برنامه سفرتان کنید. اگر مایلید بیشتر درباره دشت آزو و روستای نوا بدانید پیشنهاد می‌کنیم مطلب روستای نوا و دشت آزو؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران  کجارو را مطالعه کنید.

روستای هرانده روستای هرانده روستای هرانده

مسیر دسترسی به روستای هرانده و غار بورنیک

اگر از تهران می‌خواهید راهی روستای هرانده و غار بورنیک شوید، وارد اتوبان بابایی شده  و در انتهای اتوبان وارد جاده دماوند یا آزادراه تهران پردیس شوید. نرسیده به بومهن وارد مسیر کمربندی در سمت راست شده و جاده فیروزکوه را در پیش بگیرید. ۱۲ کیلومتر قبل از فیروزکوه تابلوی خروجی روستای هرانده را در سمت راست خود می‌بینید. غار زیبا و تاریخی بورنیک در ۶ کیلومتری جنوب روستای هرانده واقع شده و از روستا تا غار حدود یک ساعت و نیم کوهپیمایی پیش رو دارید.

روستای هرانده روستای هرانده روستای هراندهعکاس :morteza

روستای ورکانه

روستای ورکانه به عنوان نگین گردشگری روستایی همدان شهرت داره، سنگهای این روستا زیر نورهای موضعی به رنگ قهوه ای سوخته در می آن که باعث می شه تصاویر اروپای رنسانس رو به یاد بیاریم. قدمت تاریخی این روستا به بیش از ۴۰۰ سال می رسه و نخستین و قدیمی ترین محله آن ، محله درب مسجده.
روستای ورکانه در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر همدان قرار دارد. این روستا از توابع بخش مرکزی شهرستان همدان است.
این روستای زیبا از شمال شرقی به کوه سردره، از غرب به روستای سیمین، از جنوب غربی به کوه سرخ بلاغ، از شرق به کوه قره داغ و از جنوب و جنوب شرقی به دره بارانی و دره قشلاق محدود می‏شود.

روستای ورکانه علت نامگذاری :
در گویش کردی «ور» به معنی کنار و «کانه» به معنی چشمه است. ورکانه نیز به معنی قرار گرفتن در کنار آب و چشمه می‏باشد.
از نقطه نظری دیگر روستای ورکانه به دلیل اینکه در پیرامون آن معادن سنگ به فراوانی مشاهده میشود، نام ورکانه را به خود گرفته و وجه تسمیه روستای ورکانه را معادل محلی که در نزدیکی معدن یا ورکان است، آورده اند.
پیشینه روستای ورکانه به بیش از ۴۰۰ سال می‌رسد. روستای ورکانه در دامنه جنوبی زاگرس مرکزی قرار گرفته وعموما به دلیل کوهستانی بودن و برخورداری از طبیعت زیبا از مناطق بسیار بکر به شمار می‌رود.
سنگ، سنگ لاشه، سنگ مالون، خشت و آجر انواع مصالح متعارف ساختمانی در ابنیه روستای ورکانه است و عنصر سنگ به عنوان اصلیترین مصالح در ابنیه روستای ورکانه بیش از هر چیز در بازدید از روستا به چشم میخورد و به نظر میرسد کاربرد سنگ در روستا به علت فراوانی این عنصر در روستا و سختی و مقاومت آن در برابر تغییرات جوی و همچنین کمبود آجر و خشت در منطقه بوده است.
روستای ورکانهدر روستای ورکانه همدان که به عنوان نگین گردشگری روستایی این استان شهرت یافته است، سنگ‌های لاشه که تمام‌ کوچه‌های آن را احاطه کرده‌اند، زیر نورهای موضعی به رنگ قهوه‌ای سوخته در می‌‌آیند که تصاویر اروپای دوران رنسانس را یادآور می‌شود.
هسته اولیه این روستا که پیرامون قنات روستا شکل گرفته، قدمتی نسبتاً طولانی دارد و سابقه تاریخی آن به اوایل دوره صفوی مربوط می‏شود.
مردم روستای ورکانه به زبان‏های آذری، فارسی و کردی سخن می‏گویند.
روستای ورکانه همدان یکی از ۶ روستای گردشگری همدان است که نام آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و به عنوان منطقه ویژه گردشگری کشور مطرح شد.
جاذبه‏های گردشگری روستای ورکانه:
جریان رودخانه‏ های فصلی سیمین و ورکانه، جریان دایمی آب قنات روستا و چشمه‏سارهای آن به ویژه در بهار و تابستان، طراوت خاصی به روستا می‏بخشند.
باغات سترده گردو، زردآلو، انگور و سیب، جلوه ویژه‏ای به روستا بخشیده و زیبایی دلپذیری پدید آورده‏اند.
کوه‏های اطراف روستا و دره‏های خان و جن، در فصول مختلف به ویژه در بهار که سرشار از طراوت و سرسبزی می‏شوند، مناظر زیبا و دلفریبی را ایجاد می‏کنند.
آثار تاریخی و مذهبی جالب توجهی در روستا وجود دارد که از میان آن‏ها می‏توان به ساختمان مسجد روستا در بافت قدیمی، اصطبل پرورش اسب با معماری خاص سنگی و قلعه مهری خانم که به شکل چلیپا ساخته شده و نیز معماری سنگی روستا اشاره کرد.
آرامگاه امامزاده غیب در بین مردم روستا احترام و ارزش زیادی دارد.
موسیقی رایج در میان مردم روستای ورکانه شامل ترانه‏ هایی با اشعار باباطاهر عریان و بایاتی‏های آذری با موسیقی عاشیقی است که در مراسم شادی و عروسی‏ها مورد استفاده قرار می‏گیرد. همچنین نوعی موسیقی محلی به نام سربازی و سه پا نیز در میان مردم روستا رواج دارد.
  روستای ورکانهروستای ورکانه در مسیر کوچ طوایف قزل یوسف، یارم طاقلو و ورکانی قرار دارد که هر سال از اواسط آبان ماه کوچ بهاره دارند. این طوایف براساس سنت های گذشته و ماهیت معیشتی به دنبال مراتع تازه، کوه ها و دره های بسیاری را پشت سر گذاشته درمیان بندها اتراق میکنند و پس از پایان فصل اعتدال، به قشلاق باز میگردند.
چشم انداز کوچ در مسیر زیبای ییلاق و قشلاق عشایر و ایلات، پیرامون این روستا را به عنوان یکی از پایگاه های اصلی تماشای کوچ عشایری تبدیل کرده است.
غذاهای محلی روستا مشتمل بر آبگوشت، انواع کباب و انواع آش مانند آش اوماج، آش پلته، آش واره، آش جو و ترخینه میباشد.
راه رسیدن به روستای ورکانه :
مسیر رسیدن به روستای ورکانه از همدان، در ابتدا انتخاب جاده همدان به ملایر و سپس محوریست که از این جاده منشعب می شود. پس از عبور از سد اکباتان و روستاهای یلفان، شمس‌ آباد و علی‌آباد از طریق جاده ورکانه به روستای ورکانه خواهید رسید.
گذشته از جاذبه های گردشگری ذکر شده در بالا، محور ارتباط اصلی روستا از شهر همدان نیز دارای مناظر و چشم ‌اندازهای زیبایی است که می‌تواند به عنوان محوری توریستی مطرح شود. روستای ورکانه روستای ورکانه روستای ورکانهحس زیبای زندگی آرام در این روستای توریستی که بیشتر بافت آن اعم ازدیوار ها و حتی کف خیابان از سنگ طبیعی است بی نظیر است . این روستا زادگاه پور فسور موسیوند مخترع قلب مصنوعی در جهان می باشد.دارای درختان گردوی بسیار زیاد می باشد.. زادگاه مهری لیلا قره گوزلو اولین پرورش دهنده اسب اصیل عرب ایرانی بوده وقدیمی ترین اسطبل اسب در این روستا هست.. تنوع اب وهوایی بسیار خوب وسردسیری منحصر به فردی دارد. روستای ورکانه روستای ورکانه روستای ورکانه روستای ورکانه روستای ورکانه روستای ورکانه روستای ورکانه

 

سفر درمانی

۱۲ نکته جالب درباره سفر و مغز شما چون شما یکی از ساکنان زمین هستید
پس به احتمال %۹۹ سفر را دوست دارید.
سفر چیزی فراتر از یک غروب زیبا و چشم اندازی فوق العاده است،
سفر بر روح و ذهن شما تاثیر فراوان و البته مثبتی دارد.
امیدواریم که پس از خواندن این ۱۲ نکته طلایی شما را چمــدان به دست ببینیم!

سفر

یک:
به خلاقیت شما کمک می کند

دکتر “ویلیام مادوکس”دمی گوید: پیوند انسانها با فرهنگی جدید ،هویتی تازه به آنها می بخشد که این باعث بروز خلاقیت های بیشتری می شود

دو:
اعتماد را در شما بیشتر می کند:
هرچه افراد مرزهای بیشتری را طی می کنند،حس اعتماد به دیگران و جهان اطراف نیز در آنها گسترش می یابد.

سه:
قدرت بیشتری در حل مشکلات خواهید داشت:
سفر و مشاهده فرهنگ های متفاوت ،ذهن شما را به سوی راه حل های بیشتری باز می کند.

چهار:
دیدن چشم اندازهای طبیعی باشکوه و زیبا ،شما را متواضع تر می کند.

پنج:
امتحان کردن چیزهای تازه در سفر باعث می شود اتفاقات زندگی را با آغوش بازتری بپذیرید.

شش:
شما را باهوش تر می کند:
رفتن به فراسوی مرزها حواس شما را تقویت می کند.به گفته محققان تماشای ۴۰ ثانیه ای منظره ای از طبیعت تمرکز و عملکرد شما را در فعالیت بعدیتان تقویت می کند.

تور رفتینگ زاینده رود

هفت:
در سفر خود را دوباره بسازید: “اریک وینر” می گوید:
مکانت را عوض کن تا خودت را عوض کنی.

هشت:
شجاعت شما را افزایش می دهد: هرچه بیشتر سفر کنید ،ترس و وسواس بیشتر از شما دور می شود.

نه:
شما را شادتر می کند:
انتظار برای رفتن به سفری که برای آن تدارک دیده اید سبب شادی شما می شود.

ده:
باعث پیشرفت شغلی شما می شود:
در آخرین مطالعه موسسه آمریکایی “یو اس تراول” مشخص شد ، افرادی که تعطیلات خود را نادیده نمی گیرند، ۶۵ درصد بیشتر در کار خود پیشرفت خواهند داشت.

یازده:
شما را صبورتر می کند: چیزهای کوچکی که در لحظه آزاردهنده به نظر می رسند ،در طولانی مدت شخصیت شما را می سازند.تاخیر، بدشانسی و گاهی از دست دادن باعث صبور شدن شما می شود.

دوازده:
باعث می شود که با کم و کاستی های زندگی بهتر کنار بیایید:
قرار گرفتن در موقعیت های تازه با محیطی جدید و مواجه با کم و کاستی ها و چیزهای متفاوتی را که در مقصد جدیدتان دوست ندارید،شما را در مواجه با کاستی ها قدرتمند تر می سازد.

تنگه کریان قشم

تنگه کریانتنگه کریان منظقه ای دست نخورده و بکر در دل کوه های دولاب قشم می باشد که موقع بارندگی و پس از باران در تنگه کریان زیبایی منحصر به فردی دارد و بدلیل آبگرفتگی چاله های این دره و ارتفاع از سطح زمین، نسیمی که از وسط دره می گذرد هوایی خوش و خنکای خاصی دارد.

آبگرفتگی چاله های تنگه کریان

تنگه کریان

از آنجا که با توجه به گرم وخشک بودن منطقه، آب شیرین ذخیره شده ارزش بالایی دارد،این چاهها محل ذخیره آب باران است.این کانال ها و چاهها نگه کریان،قدمتی باستانی دارند و از زمان های دور برای تامین آب شیرین اهالی این بخش از جزیره مورد استفاده قرار داشته است.

قشم

قشم بزرگ ترین جزیره‌ی مسکونی ایران و یکی از زیباترین و با صفاترین مناطق گردشگری سرتاسر ناحیه‌ی جنوب ایران به شمار می‌آید. این شهرستان از مهم‌ترین مناطق استان هرمزگان بوده و دارای تاریخی طولانی است. سابقه حکومت درقشم به پیش از اسلام می‌رسد. امرای قشم با داشتن نیروی زمینی و دریایی حاکمیت خود را حفظ می‌کرده‌اند. چنان‌که در کتب تاریخی آمده، توجه به قشم در دوره ایلخانی مغول‌ها بالا می‌گیرد. با ورود پرتغالی‌ها به خلیج فارس، قشم به‌دست آن‌ها می‌افتد و این استیلا تا قرن یازدهم هجری (دوره صفویان) ادامه می‌یابد. از این هر سه دوره بقایایی به‌جامانده که امروزه جزو آثار دیدنی این منطقه محسوب می‌شوند. شهرستان قشم، با پهنه ای حدود ۹/۱۶۰۹ کیلومتر مربع در جنوب استان هرمزگان، در شمال باختری تنگه استراتژیک هرمز، در ۲۶ درجه و ۴۵ دقیقه ی پهنای شمالی و ۵۵ درجه و ۴۷ دقیقه‌ی درازای خاوری نسبت به نیم روز گرینویچ قرار دارد و بلندی آن از سطح دریا ۶ متر است. صادرات شهرستان قشم گونه های ماهی ومیگو، صنایع دستی، قایق، لنج و خاک سرخ است. از آن‌جایی که صید آبزیان در این شهرستان از جایگاه خوبی برخورداربوده وبیش‌تر مردم این شهرستان ماهی گیر و کارگر معدن خاک سرخ هستند، ماهی، میگو و خاک سرخ مهم‌ترین صادرات منطقه را تشکیل می‌دهند. از مهم‌ترین صنایع دستی مردم شهرستان قشم می توان به لنج سازی، گلابتون دوزی، خوس دوزی، شک دوزی، سوند و حصیربافی، توربافی، گرگور سازی اشاره کرد. به‌جرات می توان گفت که لنج سازی قدیمی ترین صنعت سازمان یافته و منظم سواحل جزایر جنوبی ایران است شاید بتوان با احتیاط گفت که عمر این حرفه و صنعت بومی با تاریخ دریانوردی و بازرگانی ایرانیان قدیم درهم آمیخته است. در حال حاضر بیش‌ترلنج های ساخته شده در جزیره قشم چه از نظر حجم و اندازه و چه نوع شناور به وسیله استادان محلی طراحی و پرداخته می‌شود. یادگیری و آموزش فن جلافی (نجار لنج) به‌طور تجربی است و پسران از پدرانشان به ارث برده اند. این صنعت یک صنعت کاملا مردانه است و زنان در آن دخالتی ندارند.
گلابتون دوزی که یکی از حرفه های سنتی و بومی سواحل و جزایر است به هنری اطلاق می شودکه طی آن دوخت طرح‌های زیبا و منقش روی پارچه با نوارهای طلایی گلابتون و جهت تزیین و زیبایی لباس‌های زنانه و بیش‌تر بروی روسری و شلوار محلی به کار می رود. طرح اصلی از لباس‌های زنانه هند و بنگال گرفته شده است و بیش‌تر مصرف محلی دارد اما در حال حاضر به‌خاطر دارا بودن پوشش و راحتی در استفاده از آن کم و بیش مورد توجه زنان سایر شهرها نیز قرار گرفته است. ابزار کار گلابتون را قلاب، مواد، کپیه وچهارپایه (هاون چوبی) تشکیل می‌دهند.
خوس دوزی نیز یکی‌دیگر صنایع دستی این ناحیه است و به عبور نواری نقره‌ای با پهنای متفاوت از لابه‌لای پارچه های توری، با طرح‌های دل‌خواه اطلاق می‌شود. در خوس نوار نقره ای را بیش تر بر روی روسری که در اصطلاح محلی «جلویل فوسی» نام دارد به کار می برند.
تنگه کریان واقع در جزیره قشم.
شک دوزی بافی نیز نواری است که به وسیله نخ‌های طلایی و نقره ای فلزی بافته می‌شود. وسایل کار شامل یک هاون چوبی و چند قرقره است که بیش‌تر برای لبه پیراهن و آستین و دور یقه لباس زنانه مورد استفاده قرار می گیرد.
سوند و حصیربافی نیز از مهم‌ترین صنایع دستی مردمان این ناحیه و سرتاسر ناحیه جنوب ایران است. برای ساختن سوند از شاخه برگ‌دار درخت خرما استفاده می‌شود شاخه برگ دار را با طناب‌هایی‌که از برگ درخت خرما بافته شده است به‌هم متصل کرده و جهت پوشش خانه های مسکونی مورد استفاده قرار می دهند. حصیر نیز از برگ درخت خرما تهیه می‌شود اما در بعضی از آبادی‌های ساحلی جهت حصیربافی استفاده می‌شود. حصیرهای بافته شده بیش‌تر جهت فرش زیرپا، پوشش سقف خانه و لوازم خانگی مورد استفاده قرار می گیرد در گذشته نه چندان دور محصولات ساخته شده از برگ نخیلات یکی از اقلام صادراتی اهالی جنوب، شیخ نشینان بوده است اما در حال حاضر تولید آن بسیار پایین‌بوده و بیش‌تر جنبه مصرفی دارد.
توربافی نیز از دیگر صنایع دستی رایج در این منطقه است. اهالی جزیره به‌خصوص‌آن‌ها که از طریق دریا و ماهی‌گیری امرار معاش می کنند؛ مهارت خاصی در بافتن و وصله کردن تور دارند. در گذشته که حجم صید و تعداد صیادان کم‌تر از حالا بوده است تمامی تور مورد احتیاج جهت صید توسط خود صیادان و اهالی جزیره بافته می‌شده است که نخ نایلونی مورد نیاز را از کشورهای عربی وارد می کردند. در حال حاضر بخش عمده اش از تور مورد نیاز صیادان توسط عملیات تامین می‌شود اما هنوز در آبادی‌های قشم، سوزا، رمچاه و هلر تور بافی متداول است و کم و بیش می توانند جواب‌گوی نیاز مصرف خانوار صیاد باشد.
در تنگه کریان جزیره قشم گرگورسازی از دیگر صنایع دستی مردمان جزیره‌ی قشم به شمار می‌آید. گرگور تله‌های سیمی و نیم‌دایره شکلی است که به‌عنوان وسیله اصلی صیدماهیان کف‌زی از آن‌ها استفاده می‌شود و گرگورسازی در حال حاضر به خاطر کمبود و گرانی سیم مخصوص آن که وارداتی است رونق گذشته را ندارد اما در صورت تهیه و تامین سیم آن در آبادی‌های صیادی جزیره‌ قشم ساختن گرگور کم و بیش رواج دارد. کوزه گری، گل‌دوزی، برودوزی نیز از دیگر صنایع دستی شهرستان قشم به شمار می‌آیند. از نظر کشاورزی، به ویژه باغ‌داری، شهرستان قشم جایگاهی در حد خودکفایی دارد و از مکان های زیر کشت آن می توان رمکان، توریان، کوشه، کاروان، دیرستان را نام برد. از نظر صنعت و معدن نیز این شهرستان غنی است و از لحاظ جاذبه های گردشگری طبیعی و تاریخی دارای جایگاه ویژه‌ای در استان هرمزگان بوده و اهمیت بسیار زیادی دارد. سواحل‌زیبا و رویایی خلیج‌فارس، جنگل‌های حرا، غار خوربس، کیش کوه) نمکدان)در۳۵ کیلومتری خاور باسعیدو، کوه های اسب رستم و کلاه رستم در حدود ۵ کیلومتری جنوب خاوری قشم، دره هشتاد گزی در جنوب باخترقشم و دره سیاه کوه‌ در جنوب خاورقشم برخی از جاذبه‌های طبیعی شهرستان قشم را تشکیل می‌دهند. این در حالی است که ده ها اثر تاریخی و باستانی در این ناحیه وجود دارد و نیز بازارهای متعدد خرید از سنتی تا مدرن در این شهرستان به بازدیدکنندگان خدمات ارائه می‌کنندو همچنین میتوان از تنگه کریان جزیره قشم بازدید کرد.

  ریگ یلان  لوت مرکزی

نام انگلیسی :  Yalan Dunes
نام فارسی :  ریگ یلان

موقعیت جغرافیایی ریگ یلان

سفر به مناطق مختلف لوت بغیر از ناحیه کلوت های حاشیه شهرستان شهداد فاقد فاکتورهای ایمنی لازم برای گردشگری است بنابراین سفر به این مناطق را به هیچ عنوان توصیه نمیکنیم.
در شرق لوت تجمعی عظیم از انواع ساخت های ماسه بادی به وسعت ۱۰ هزار کیلومتر مربع وجود دارد که به زبان محلی به آن ریگ یلان می گویند. دراین ناحیه بلندترین هرم های ماسه ای ایران به ارتفاع نزدیک به ۳۵۰ (مهرداد قزوینیان) متر وجود دارند. در بعضی از سایت ها و کتب بلندترین ارتفاع این منطقه را در حدود ۵۰۰ متر (احمد رونقی) نیز معرفی کرده اند (در سایت ویکی پدیا انگلیسی ارتفاع ثبت شده ۴۷۰ متر ارایه شده است) . همچنین صفت بلندترین تپه های ماسه ای جهان با وجود تپه های ماسه ای چرا بلانکو در کشور پرو  با ارتفاعی در حدود ۱۱۷۶ متر از کف دشت این فرضیه را کاملا به زیر سوال میبرد. طرح چنین مسایلی بیشتر بدلیل ناشناخته بودن منطقه و تحقیقات اندک صورت گرفته در این منطقه  مطرح میگردد که متاسفانه توسط مطبوعات به صورت گسترده ای در کشور نشر می یابد. در هر صورت طرح مسایلی همچون گرمترین نقطه کره زمین، بلندترین تپه های ماسه ای جهان و عدم وجود حیات حتی باکتری در لوت نه تنها به واقعیت نزدیک نیست، چه بسا در گستره جهانی موجب کم اعتبار شدن تحقیقات بسیاری از محققان کشور خواهد شد. از نقطه نظر ارتفاع با احتساب بلندترین نقطه ۵۰۰ متری، ریگ یلان در رتبه سوم جهانی بعد از چرا بلانکو در کشور پرو با ارتفاع ۱۱۷۶ متر از کف دشت و بادیان جاران در کشور مغولستان با ارتفاع ثبت شده ۵۵۰ متر از کف دشت قرار خواهد گرفت.

موقعیت منطقه

ریگ یلان در محدوده جغرافیایی ۳۰ درجه و ۵۷ دقیقه شمالی تا ۲۹ درجه و ۲۱ دقیقه شمالی و ۵۹ درجه و ۵ دقیقه شرقی تا ۵۹ درجه و ۵۵ دقیقه شرقی در شرق استان کرمان، شمال غربی استان سیستان و بلوچستان و جنوب استان خراسان جنوبی قرار دارد. نقطه تلاقی ۳ استان ذکر شده در ناحیه ای در نزدیکی شمال ریگ یلان قرار دارد. ریگزار شکلی شبیه به مستطیل دارد و گستره ای شمالی جنوبی دارد. فاصله شمال تا جنوب ریگزار در حدود ۱۵۰ کیلومتر و فاصله شرقی غربی آن در حدود ۷۰ کیلومتر است. خط الراس تپه ها جهتی جنوب غربی- شمال شرقی دارند که در نواحی شمالی تر، این شیب بیشتر به سمت شمال و در نواحی شرقی جهتی غربی شرقی به خود میگیرند. این ریگزار از غرب به چاله مرکزی لوت، از شمال به ده سلم از غرب به نصرت آباد و ارتفاعات اسپی و از جنوب و جنوب غربی به لوت زنگی احمد و کال شور لوت محدود میگردد و تا بلوچ آب ادامه می یابد. ارتفاع کف دشت از سطح آبهای آزاد در نواحی حاشیه غربی ریگ یلان، در حدود ۵۵۰ متر و در نواحی شرقی در حدود ۸۳۰ متر است. شیب نواحی غربی به سمت غرب تا مرکز چاله لوت کاهش می یابد. در نواحی حاشیه شرقی ریگ یلان، این شیب به سمت شرق افزایش می یابد. رطوبت هوای منطقه در زمستان در حدود ۳۰ درصد و در تابستان تا حدود ۱۰ درصد کاهش می یابد. ارتفاع تپه ها از شمال تا مرکز افزایش می یابد و از مرکز به سمت جنوب مجددا با کاهش همراه است.

پوشش گیاهی و جانوری

بر خلاف چاله مرکزی لوت که کاملا خالی از پوشش گیاهی است وضعیت در ریگزار یلان متفاوت است و پوشش گیاهی بسیار ضعیف و پراکنده ای هر چند به سختی قابل مشاهده است. این پوشش در نواحی شمال انبوهتر و با حرکت به سمت مرکز کاهش محسوسی پیدا میکند. در نواحی مرکزی پوشش گیاهی در شیب پشت به دشت یا در شیب های شرقی قابل مشاهده است ولی در شیب های رو به دشت هیچ گونه پوششی قابل مشاهده نیست. گیاهان منطقه عمدتا گیاهان ماسه پسند همچون نسی، تاغ و اسکنبیل هستند. پوشش جانوری منطقه شامل پامسواکی، جرد، روباه شنی، انواع آگاما و گکو، شاهین، مارهای منطقه سیستان (به بخش مارهای ایران مراجعه شود) و… است. این پوشش عمدتا از جانورانی تشکیل شده اند که یا آب نمینوشند و آب خود را از تغزیه سایر جانوران تامین میکنند و یا به آب بسیار کمی نیاز دارند.  تاکنون هفت نوع پرنده در ریگ یلان شناسایی شده اند که ۵ مورد پرنده بومی مناطق بیابانی و ۲ مورد مهاجر هستند. عموما پرندگان مهاجر مسیرهای سخت را برای مهاجرت انتخاب نمیکنند ولی از آنجا که هوا در زمستان در لوت کمی معتدل تر است احتمال دارد که این منطقه را برای مهاجرت انتخاب کرده باشند. پرندگانی همچون باقرقره که به آب کمی نیاز دارد و می تواند تا ۱۰۰ کیلومتر از منابع آبی فاصله بگیرد و لانه سازی کند. پرندگان معمولا علاقه زیادی به لانه سازی در میان بوته ها و درختچه ها دارند تا به این طریق آشیانه خود را استتار کنند تا از حمله سایر جانوران در امام بمانند. از آنجا که پوشش گیاهی لوت بسیار ضعیف است این پرندگان از سوراخ هایی که توسط سایر جانوران در زمین ایجاد شده و دیگر مورد استفاده آنها قرار نمیگیرد استفاده میکنند. این سوراخها به دلیل اینکه رطوبت بالاتری نسبت به محیط دارند و عدم تابش مستقیم خورشید باعث میشوند که تحمل گرمای لوت را برای این موجودات فراهم کنند. همچنین برای تحمل گرمای منطقه نوک خود را باز نگاه میدارند تا از این طریق باد وارد دهان آنها شود و از این طریق مقداری از گرمای بدن را خارج کنند. پرندگانی همچون شاهین و لاشخور در ارتفاعات شرقی ریگ یلان آشیانه میسازند و برای شکار در این منطقه پرواز میکنند.
ریگزار
در حاشیه ریگ یلان کوه های ماسه ای با فاصله از یکدیگر قرار دارند و با پیشروی به سمت مرکز این کوه های ماسه ای به یکدیگر می پیوندند. در نقطه تلاقی این کوه ها چاله های ماسه ای قرار دارند که به دلیل شیب زیاد دیواره ها خروج از آنها توسط جانوارن با دشواری بسیاری همراه است که بیشتر به چاله های مرگ شباهت دارند. این چاله ها توسط بادهای ۱۲۰ روزه سیستان که در تابستان جریان دارند ایجاد می شوند. این منطقه دارای دمای روز بالایی است و در فصول گرم دمای بالای ۶۰ درجه و در فصول سرد در گرمترین زمان روز دمای ۳۰ درجه در منطقه ثبت شده است. همانند منطقه ریگ جن در کویر مرکزی ایران تپه ها بصورت دیوارهایی در جهت شمال شرقی امتداد دارند و در بین دیوارها سرزمین های ریگی قرار گرفته که کوچه نامیده میشوند. این دیواره ها در نواحی مرکزی به یکدیگر پیوند میخورند و تشکیل هسته مرکزی ریگ یلان را میدهند.
راه های باستانی و منابع آب
ریگ یلان و کلوت ها به عنوان دو عارضه طبیعی صعب العبور در شرق و غرب لوت عاملی بوده اند که جاده های باستانی لوت همگی جهتی شمالی جنوبی داشته باشند و جاده باستانی شناخته شده ای که از میان این دو عارضه عبور کند و جهتی غربی شرقی داشته باشد در نسخ تاریخی دیده نشده است. لازم به ذکر است که صعب العبور بودن به معنای غیر ممکن بودن عبور نیست بلکه به معنای سختی فراوان در عبور است. نزدیکترین منابع آبی لوت در دو طرف این عوارض طبیعی وجود دارند. در شرق ریگ یلان دره های اسپی و نخل آب و در غرب کلوت ها روستای شهداد، کشیت و دره تکاب.

شرق و غرب لوت

وجود این عوارض طبیعی اختلافات فرهنگی دو سوی لوت را به نحو قابل قبولی توجیه میکند. مناطق شرقی ریگ یلان عمدتا متوثر از فرهنگ هند و افغانستان بوده در حالی که نواحی غربی متاثر از فرهنگ مناطق مرکزی ایران بوده اند. بدین معنا که ریگ یلان و کلوتها همانند دیواری ارتباط غرب و شرق لوت را از یکدیگر جدا کرده بودند. هرچند این بدان معنی نیست که هیچگونه ارتباطی بین مناطق غربی و شرقی نبوده ولی در جدایی فرهنگ ها ماثر بوده است.

  بهشت گمشده مرودشت

بهشت گمشده مرودشت
بهشت گمشده نام منطقه‌ای خوش آب و هوا و سرسبز در شهرستان مرودشت و کامفیروز است. نام اصلی این مکان تنگ بستانک بوده است که اکنون به بهشت گم شده مشهور شده است.
منطقه حفاظت شده تنگ بستانک با مساحت ۱۵۳۲۴ هکتار در شمال غربی استان فارس و در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شهر شیراز در بخش کامفیروز از توابع شهرستان مرودشت واقع گردیده است. میانگین ارتفاعی ان بین ۱۷۰۰_۳۷۰۰ متر می‌باشد تنگ بستانک درگذشته بیشتر شهرت محلی داشت و منطقه ییلاقی بخش‌های کامفیروز و بیضا محسوب می‌گردد. در گذشته مهمترین سودمندی آن برای روستاه‌های پایین دست استفاده از منابع آب برای مصرف شرب، کشاورزی و گردشگری موردی جوامع محلی بوده است وتا اواخر دهه ۵۰ برای شهرنشینان نامی ناآشنا بوده و کمتر مورد استفاده گردشگری فشرده قرار گرفت، اما از اوائل دهه ۶۰ این منطقه بتدریج توسط گروه‌های کوهنوردی و گردشگران طبیعت معرفی گردید و به لحاظ زیباییهای خیره کننده و چشم‌انداز طبیعی منحصربه‌فرد، توسط بازدیدکنندگان علاقه‌مند بهشت گمشده نام گذاری گردید. در حال حاضر در حدود ۶ ماه از سال در فصول بهار و تابستان منطقه مورد استفاده بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد و در چهار ماه اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد بیشترین بازدیدکنندگان به منطقه مراجعه می‌کنند. تنگ بستانگ منطقه‌ای است عمدتاً کوهستانی با پوششی جنگلی اقلیم منطقه ایرانی تورانی بوده و دارای تابستانهایی خشک و زمستان‌هایی سرد بوده است با ریزش برف و یخبندان می‌باشد میانگین درجه حرارت بین ۱۴_۱۶ درجه و متوسط بارندگی ۴۲/۴۷۹ میلی‌متر می‌باشد. مسیر دسترسی به تنگ بستانک از میان روستاهای بیضا و کامفیروز و کوچه باغ‌ها مزارع و باغات اولین جاذبه‌ای است که گردشگران درسفر به بهشت گمشده تجربه می‌کنند منظره بدیع دریاچه سد درودزن در مسیر جاده جنگل‌های انبوه بلوط معماری روستاهای منطقه در کنار مزارع وسیع و شالیزارها ی سر سبز تا ورودی بهشت گمشده انسان را مشایعت می‌کند از این نقطه کوچه باغی نسبتاً وسیع و رؤیایی در پیچ و تاب رودخانه‌ای زیبا تا محل آبشار تنگ بستانک ادامه می‌یابد اینجاست که انبو هی از جنگل چنار در تنگه‌ای نه چندان باریک به همراه پیچ و تاب روسوباتی از جنس آهک یکی از شگفت‌انگیزترین چهره‌های طبیعت را به نمایش می‌گذارد به راستی که بهشت چنین جایی باید باشد امتداد این مسیر پیاده‌رو از بستر رودخانه تا روستایی بکر در نقطه ا ی دور از ذهن زیبایی و جذابیت این منطقه را تکمیل می‌کند. موقعیت جغرافیایی تنگ بستانک در مجمو عه شبکه گردشگری محور شمال و شمال غرب و امکان ارتباط جاده‌ای ان با یاد مان‌های تاریخی تخت جمشید نقش رستم و پاسارگاد از یک طرف و چشم‌اندازهای طبیعی آبشار مارگون و تنگ براق از طرف دیگر اهمیت ویژه‌ای را برای این مجموعه از بعد توسعه اکو توریسم ایجاد می‌کند. اداره کل حفاظت محیط زیست فارس و سازمان ایرانگردی جهانگردی استان فارس ساماندهی زون گردشگری، تنگ بستانک را در دست اجرا دارند. هدف از اجرای این طرح فراهم آوردن امکانات گردشگری و کاهش تدریجی تهدیدهای ناشی از استفاده بی‌رویه گردشگری از منطقه است.

بهشت گمشده مرودشت از سال ۱۳۷۸ تا کنون با مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده جنگلی تنگ بستانک یا بهشت گمشده شناخته می‌شود. (اداره حفاظت محیط زیست استان فارس) در سفر استانی هیت دولت به استان فارس به عنوان منطقه نمونه بهشت گمشده تصویب و مطالعات امکانسنجی منطقه در سال ۱۳۸۸ به پایان رسید.

بهشت گمشده مرودشت

منطقه مورد مطالعه در طرح جامع شهرستان به عنوان پهنه طبیعی گردشگری انتخاب شده است. در این طرح به پروژه بستر سازی و تجهیز جاذبه‌های گردشگری طبیعی و ایجاد بستر و گسترش استفاده ورزشی- تفریحی و از جاذبه‌ها احداث و تجهیز مراکز گردشگری طبیعی اشاره شده است.

باغ گلشن

باغ گلشن طبس استان خراسان جنوبیباغ گلشن به وسیله میرحسن خان سومین، از سلسله خان هایی که به وسیله نادرشاه به حکومت طبس منصوب شدند، ساخته شده است.  باغ گلشن در منطقه‌ای واقع شده است که در میان دو کویر نمک زار ایران یعنی دشت لوت و دشت کویر قرار دارد، اما کیفیت معجزه آسای آب این منطقه، آبشار‌ها و استخرهای طبیعی زیبایی را تشکیل داده‌اند که با چمنزارهای زیبا تزیین شده است. احساس واحه گونه این منطقه با وجود درختان قدیمی نخل، انار و مرکبات به همراه رایحه گلهای رز و ختمی تکمیل می‌شود. باغ گلشن طبس یکی از باغ‌های نادر ایرانی است که آب جاری دایمی در آن جریان دارد. درختان میوه بسیاری در این بنای تاریخی هشت هکتاری، طبیعت بی‌نظیری آفریده است. در این باغ گونه‌های مختلف گیاهان سازگار با اقلیم‌های متفاوت آب و هوایی مانند درخت چنار که خاص مناطق سردسیر است در کنار خرما که فقط در مناطق گرمسیری رشد می‌کند، وجود دارد.باغ گلشن طبس استان خراسان جنوبی
طراحی این باغ بر اساس نمونه چهارباغ و برگرفته از آیات قرانی درباره بهشت که دو نهر در آن همدیگر را قطع می‌کنند صورت گرفته است. معمار اولیه باغ، طبیعت سبز آن را با توجه به نوع درختان به صورت شطرنجی طراحی و کشت کرده است.ایرانتایزمنت.

باغ گلشن طبس استان خراسان جنوبی
جهانگردانی چون سون هدین سوئدی و آندره گدار فرانسوی که از طبس دیدن کرده‌اند، باغ گلشن را توصیف و از درختان خرما و مرکبات، سایه خنک نخل‌ها، نغمه زیبای آب روان جوی‌ها، چمن‌های میان دو جوی، زمزمه باد در میان درختان و فواره‌های متعدد که آب را مانند تحفه‌ای به آسمان می‌فرستند بسیار تعریف کرده‌اند. خانم گدار همسر آندره‌گدار معمار معروف فرانسوی، باغ گلشن را این چنین توصیف کرده است: «در این باغ حوضی بزرگ با فواره‌های متعدد وجود دارد که آب یعنی این ماده با ارزش را مانند تحفه‌ای به آسمان می‌فرستد…».

باغ گلشن طبس استان خراسان جنوبییک نکته منحصربه‌فرد در باغ گلشن که تنها در تاج محل هند مانند آن تکرار شده، این است که باغ به صورت مربع است، یعنی طول و عرض باغ با هم برابرند و خیابان‌های موازی، طول و عرض این باغ را به هم متصل می‌کنند. ساختمان سردرب باغ گلشن در زلزله ویرانگر شهریور ۵۷ طبس به کلی از بین رفت که اکنون همانند گذشته بازسازی شده است.

اصفهک، روستایی که هست…

  روستای اصفهک - طبس، استان خراسان جنوبی

روستای اصفهک

اصفهک روستایی است تاریخی در ٣۵ کیلومتری شرقی شهر طبس که در جریان زمین لرزه روز ٢۵ شهریور ١٣۵٧ به شدت آسیب دید. با کشته شدن بیش از ٨٠ نفر از ساکنان، روستای تاریخی که برای سده ها محل سکونت بود، متروکه گشته و به تدریج خالی از سکنه شد، بگونه ای که حدود ۵ سال پس از زلزله، تقریبا نشانی از سکونت در روستا به چشم نمی خورد.
در پی اقدامات بازسازی پس از حادثه که بلافاصله پس از زلزله شروع شده بود، بازماندگان در خانه هایی که جهت اسکان موقت احداث شده بود، مستقر شدند. به تدریج و با ساخت روستای ساکنان به بخش نوساز که عمدتا واحدهایی حیاط دار بوده و با سبکی متفاوت از الگوی خانه های بومی ساخته می شدند، نقل مکان کردند.
با متروکه شدن روستای تاریخی، فرآیند فرسایش و تخریب آن که در معرض عوامل طبیعی و انسانی قرار داشت، شدت یافت، بگونه ای که در بازه ای ٣۵ ساله تاثیر فرسایش بر ابنیه خشتی روستا، به مراتب بیشتر از تخریب ناشی از زمین لرزه بود.

روستای اصفهک - طبس، استان خراسان جنوبی
ساختار منحصربفرد  معماری روستای اصفخک از یک سو و منظر طبیعی جالب توجه بافت در کنار تمام خاطرات شیرین زندگی در روستا، از عواملی بود که ایده بازگشت به روستای تاریخی و مرمت آن را ایجاد کرد. با شکل گیری ایده مرمت در ذهن جوانان روستا، نخستین اقدامات بازسازی شامل نقشه برداری، محله بندی و برداشت گذرهای روستا در خلال سالهای ٩٢-١٣٩١ انجام شد.

روستای اصفهک - طبس، استان خراسان جنوبیروستای اصفهک - طبس، استان خراسان جنوبی
در اوایل سال ١٣٩٣ و در پی بازدید اتفاقی مهندس فرامرز پارسی (یکی از متخصصان مرمت کشور) از بافت روستایی و آشنایی با اقدامات صورت گرفته در آن، آهنگ فرآیند مرمت و بازسازی روستا شدت گرفت. در طول ٢ سال آتی و با همت وی، بیش از چهار گروه دانشجویی با حضور در روستا، به تکمیل اسناد مطالعاتی و تهیه نقشه های وضع موجود و طرح مرمت پرداختند. نتیجه این امر، تهیه نقشه های وضع موجود بیش از ۴٠ بنا و آماده سازی نقشه های مرمت و معماری بیش از ١۵ بنا و آموزش فنی جوانان روستاست که با پشتیبانی علمی و فنی مهندسان مشاور عمارت خورشید تهیه شده است.

روستای اصفهک - طبس، استان خراسان جنوبی
نتیجه این اقدامات، بهره گیری از امکانات روز مرمت و مشارکت ساکنان روستا در فرآیند بازسازی واحدهای مسکونی با رویکرد به اقامتگاه بوم گردی اصفهک است. امروزه، بیش از ١٠ نفر از جوانان روستا، در مراحل مرمت واحدهای مسکونی آموزش دیده و اقدامات بازسازی را زیر نظر مرمت گران متخصص انجام می دهند.
تجدید بنای حمام و مرمت مسجد قدیمی و مقبره های خانوادگی مجاور آن، خانه ساباط و خانه دو صفه در کنار بازسازی بخش هایی از جداره های خشتی روستا تنها بخشی از اقداماتی است که تاکنون صورت گرفته است. اقداماتی که همه و همه با همکاری و مشارکت اهالی روستا و به دست آنان صورت گرفته است.
مرمتی که هنوز در روستا ادامه دارد…

روستای اصفهک - طبس، استان خراسان جنوبی
بر اساس پیش بینی های صورت گرفته، در پایان سال ١٣٩۵، مرمت چهار خانه روستا به همراه ساختمان هیئت (رستوران) و احیای حمام کوچک (قدیمی) تکمیل خواهد شد.

تور رفتینگ در رودخانه خروشان ارمند به طول ۱۵ کیلومتر 

رفتینگ رود خانه ارمند

به همراه بازدید از چشمه نمک , پرش از صخره و سرسره در رود خانه زیبای ارمند.

چشمه نمک لردگان پرش از صخره و رفتینگ سرسره آبی

تور رفتینگ یک روزه رود خانه ارمند

تفریحات تور:

چهار ساعت قایق رانی در رودخانه ارمند.
پرش از صخره
سرسره در رودخانه
شنا در رودخانه
۲ نوبت پذیرایی در بین مسیر.
بازدید از چشمه نمک طبیعی.
فیلیپ (چپ)کردن قایق در صورت درخواست مسافران!
بازدید از غار های بین مسیر.
‌‌
به همراه ۱وعده صبحانه |۱وعده ناهار| ۱وعده شام و دو وعده پذیرایی.

برای اطلاعات بیشتر و رزرو تور با شماره زیر تماس بگیرید:

۰۹۱۹۳۲۲۵۵۴۰ حیدری

تور رفتینگ ارمند  تور رفتینگ ارمند

انواع سفرهای رفتینگ:

۱. سفرهای یکروزه یا کوتاه مدت (Day Trip):

تور رفتینگ ارمند
در این نوع سفر رفتینگ مسافران معمولا مسیرهایی بین ۸ تا ۲۵ کیلومتر را طی ۲ تا ۵ ساعت با توجه به توانایی مسافران، شرایط رودخانه و سایر عوامل، پارو می زنند.

۲. سفرهای چند روزه (Expedition):
مدت زمان آن معمولا بین ۲ روز تا حداکثر یک ماه می باشد. در این نوع سفرها علاوهه بر قایق حمل مسافران و قایق های نجات، قایق های تدارکات و حمل بار نیز وجود دارد که تجهیزات و تدارکات گروه و حتی آشپز و نیروهای تدارکات را حمل می کنند. هر روز از صبح تا عصر مسافتی بین ۱۵ تا ۳۰ کیلومتر پارو زده می شود و در پایان قایقرانی، در ساحل رودخانه برای استراحت کمپ بر پا می شود. صبح روز بعد کمپ جمع شده، تجهیزات در قایق ها بسته شده و گروه مسیر را ادامه خواهند داد. در ضمن حمایت جاده ای نیز در این نوع سفر بسیار ضروری است چراکه قایقرانان از شهرها و امکانات شهری دور هستند و در صورت بروز سانحه، مصدوم یا مصدومان احتمالی می بایست با وسیله نقلیه به نزدیکترین مرکز درمانی منتقل شوند.

تور رفتینگ ارمندتور رفتینگ ارمندچشمه نمک تور رفتینگ ارمندتور رفتینگ ارمندتور رفتینگ ارمند تور رفتینگ ارمند تور رفتینگ ارمند تور رفتینگ ارمند تور رفتینگ ارمند تور رفتینگ ارمند تور رفتینگ ارمند تور رفتینگ ارمند تور رفتینگ ارمندبرای اطلاعات بیشتر و رزرو تور با شماره زیر تماس بگیرید:

۰۹۱۹۳۲۲۵۵۴۰ حیدری